فرآیندها و توالی های پاراژنتیکی سازند شهبازان (حوضه ی رسوبی لرستان، شمال باختر پلدختر)

در این پژوهش فرآیندهای دیاژنزی و توالی های پاراژنتیکی سازند شهبازان مورد مطالعه قرار گرفته است. این سازند به سن ائوسن میانی تا پسین در حوضه ی رسوبی لرستان گسترش دارد. در این پهنه یک برش سطح الارضی به ضخامت ۶۲ متر در ۱۰ کیلومتری شمال باختر شهرستان پلدختر انتخاب شده است. سازند شهبازان در منطقه مورد مطالعه به صورت هم شیب بر روی سازند کشکان قرار گرفته و توسط کربنات های سازند آسماری به صورت ناپیوستگی پیوسته نما پوشیده شده است. مطالعات پتروگرافی بر روی مقاطع نازک و مطالعات SEM بر روی ۱۰ نمونه از دولومیت ها صورت گرفته است. مطالعات پتروگرافی منجر به شناسایی چندین فرآیند دیاژنزی مانند میکرایتی شدن، نوریختی، سیمانی شدن، فشردگی، انحلال و جانشینی شد که در نهایت مدل دیاژنزی آن تعیین گردید. براساس شواهد پتروگرافی، توالی پاراژنتیکی نهشته های سازند شهبازان در این برش در چهار محیط دریایی، آب شیرین، تدفینی و بالاآمدگی تفسیر شده است، و طی سه مرحله دیاژنزی اولیه ( ائوژنز)، میانی (مزوژنز ) و نهایی ( تلوژنز ) تعیین شده است. مهم ترین فرآیند دیاژنزی در برش مورد مطالعه دولومیتی شدن می باشد که هم به صورت اولیه و هم به صورت ثانویه تشکیل شده است. آنالیز عنصری نمونه ها به روش EDS و EPMA (با دقت یک صدم درصد) نشان داد که دولومیت های اولیه دارای مقادیر پایین Fe و مقادیر بالایی از Sr و Na می باشند، در حالی که دولومیت های ثانویه دارای تمرکز بالایی از Fe و مقادیر کمتری Sr نسبت به دولومیت های اولیه دارند که این موضوع دلالت بر محیط تدفینی دیاژنزی کم عمق تا متوسط برای دولومیت-های ثانویه می باشد.