پاسخ مغزی به پردازش نحوی متمم پرسشی زبان فارسی در مدخل واژگانی افعال دربزرگسالان برمبنای دستور واژی-نقشی

در زبان فارسی که ترتیب کلمات آن از نوع SOV است، متمم پرسشی، یا مفعول حرف اضافه ای معمولا پس از مفعول درجایگاه کانونی قرار میگیرند. با این حال، امکان جابجایی این عبارت به مکانهای دیگر در داخل جمله وجود دارد. هدف این مطالعه، بررسی پردازش جابجایی متمم پرسشی در زبان فارسی در مدخل واژگانی افعال با استفاده از پتانسیلهای وابسته یه رویداد بر مبنای دستور واژی-نقشی است. این مطالعه بر روی بخش مرکزی-آهیانه ای مغز) مولفه N۴۰۰ و (تمرکز دارد، که طبق مدل مطرح شده توسط فریدریچی در پردازش زبان (۱۹۹۵) ارائه شده است. از آن جا که زبان فارسی به واسطه ی تصریف قوی می تواند ترتیب واژگانی متفاوتی داشته باشد ، به منظور بررس متمم پرسشی در مدخل واژگانی افعال ، چهار جایگاه مختلف متمم پرسشی در زبان فارسی در جملات مورد بررسی قرار گرفت و ۵۰ جمله برای هر کاندیشن ساخته شده است. کاندیشن جملات به واسطه ی واژگان یکسان از لحاظ طول واژه و طبقه ی دستوری ایجاد گردید . به منظور بررسی دقیق تر مدخل واژگانی فعل ، جملات در صفحه نمایش به صورت سازه ای ارائه گردید و توضیحات کامل قبل از شروع آزمایش به شرکت کنندگان ارائه گردید. به شرکت کنندگان توضیح داده شد که کلمات را بدون حرکت لب ها و صورت، ادا کنند . . در حین خواندن واکنش های مغزی به صورت پتانسیل وابسته به رویداد ثبت گردید و سپس در نرم افزار متلب به واسطه ی EEG lab ومورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان میدهد که جابجایی متمم پرسشی باعث پاسخ مغزی متفاوت در مدخل واژگانی فعل می گردد بدین صورت که افزایش دامنه N۴۰۰در ناحیه مرکزی- آهیانه ای در جایگاه کانونی متمم پرسشی دیده شد . از این یافته ها میتوان نتیجه گرفت که جابجایی متمم پرسشی در زبان فارسی بر اساس دستور واژی نقشی در مدل مطرح شده توسط فریدریچی پایه نوروفیزیولوژیکی دارد.