تاثیر خستگی ذهنی و جسمی بر فعالیت مغزی حین تصمیم گیری خلاقانه فوتبالیست های ماهر

درک میزان تاثیر خستگی بر تصمیم گیری و چگونگی تاثیر آن بر کنترل حرکت از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر خستگی ذهنی و جسمی بر فعالیت مغزی حین تصمیم گیری خلاقانه فوتبالیستهای ماهر بود. طرح تحقیق از نوع درون گروهی به صورت سری زمانی، روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جهت انجام پژوهش، ۱۸ نفر بازیکن فوتبال شهر تهران (میانگین سنی ۱۸-۳۰ سال) به صورت در دسترس در این تحقیق شرکت کردند. با کسب رضایت آگاهانه، پس از ایجاد خستگی ذهنی (تمرینات استروپ) و جسمی (پروتکل بروس) در هر مرحله از آنان ثبت الکتروآنسفالوگرافی در حین مشاهده کلیپهایی از صحنه های واقعی فوتبال و تصمیم گیری خلاقانه در موقعیتهای مسدود شده انجام گردید. دادهها از طریق تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در سطح معنی-داری ۰۵/۰≥P تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تصمیم گیری خلاقانه در زمان خستگی ذهنی و جسمی کمتر از زمان بدون خستگی میباشد و توان موج آلفا در زمان خستگی ذهنی نسبت به شرایط بدون خستگی کاهش و در خستگی جسمی نسبت به شرایط بدون خستگی افزایش یافته است. نظارت و توجه بر ادراک میزان خستگی ذهنی و جسمی و همچنین میزان اثرگذاری آن بر تصمیم گیری و فعالیت مغزی فوتبالیستها توسط مربیان و محققان ورزشی باید در نظرگرفته شود.