تحلیل قابلیت اعتماد مبتنی بر توابع حالت حدی چندگانه قاب های فلزی مجهز به میراگر ویسکوز مایع

در این مقاله به ارزیابی قابلیت اعتماد قاب های فلزی مجهز به میراگر ویسکوز مایع با استفاده از توابع حالت حدی چندگانه پرداخته شده است که توابع حالت حدی بر اساس پاسخ دریفت و شتاب سازه تعریف شده است. برای تحلیل قابلیت اعتماد و تعیین احتمال خرابی از روش شبیه سازی مونت-کارلو(MCS) استفاده شده است. برای آنالیز عددی، سه قاب فلزی ۴، ۸ و۱۲ طبقه مجهز به میراگر ویسکوز خطی و غیرخطی طراحی شده بر اساس روش جابجایی مستقیم با توزیع میراگرها به دو روش توزیع مبتنی بر برش طبقه و توزیع یکنواخت، در نظر گرفته شده است. با اعمال عدم قطعیت در پارامترهای سازه و میراگر، برای هر کدام از قاب ها به تعداد لازم قاب های تصادفی با استفاده از روش نمونه برداری لاتین هایپر کیوب (LHS) تولید شده اند. سازه های تصادقی تولید شده تحت ۲۰ رکورد زلزله قرار گرفته و تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی انجام شده است. با انجام تحلیل قابلیت اعتماد، احتمال خرابی سازه به ازای توابع حالت حدی تک و چندگانه با مقادیر حدی متناظر با سطوح عملکرد مختلف برای حداکثر نسبت دریفت و شتاب تعیین شده است. نتایج ارزیابی ها نشان می دهد که برای مقادیر حدی شتاب متناظر با سطح خرابی ملایم در دستورالعمل های لرزه ای نظیر مقدار حدیg۶/۰ در دستورالعملHazus-MH، افزایش احتمال خرابی سازه با توابع حدی چندگانه در مقایسه با تابع حدی فقط نسبت دریفت کمتر از %۱۰ بوده است، در حالیکه برای مقدار حدی کمتر شتاب نظیر g۳/۰، این افزایش تا %۸۷ می باشد. همچنین مشاهده شد علیرغم اینکه میراگرهای خطی و غیرخطی با توزیع های مختلف معیارهای مورد نظر در طراحی را برآورده کرده اند، در تحلیل قابلیت اعتماد عملکرد متفاوتی داشته اند. براساس نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود تاثیر تابع حدی متناظر با شتاب در ارزیابی قابلیت اعتماد سازه های حساس به شتاب که دارای مقادیر حدی شتاب پایین تری می باشند در نظر گرفته شود.