ارائه الگوی مناسب ساختارهای مراکز دیسپاچینگ با توجه به مسائل فنی و منابع مالی و انسانی

در این مقاله، ساختار قرارگیری مراکز کنترل دیسپاچینگ برای پایش و کنترل شبکه برق کشور در سطح فوق توزیع مورد بررسی وارزیابی قرار میگیرد. چگونگی قرار گیری مراکز کنترل به روشهای متمرکز و نامتمرکز و مزایا و معایب هر یک از این روشها نسبتبه دیگری بررسی شده و در نهایت روش مناسب برای سطح فوق توزیع کشور با توجه به نیازهای بهره برداری شبکه فوق توزیعپیشنهاد میشود. روش متمرکز به معنی پایش و کنترل شبکه تحت پوشش یک شرکت برق منطقهای از طریق یک مرکز کنترل واحد میباشد. متقابلا جمعآوری اطلاعات شبکه تحت پوشش یک شرکت برق منطقهای در چند مرکز کنترل مجزا که در ارتباط با یکدیگربوده و به اطلاعات یکدیگری دسترسی دارند روش نامتمرکز نامیده میشود. از آنجایی که در گذشته و حال مدلهای مختلفی از این دو روش فوق الذکر در کشور اجرا شدهاند و در حال حاضر نیز احداثمراکز کنترل جدید در جریان است، بررسی این روشها به منظور بهینه شدن کارایی راهبری شبکه فوق توزیع و بهره وری حداکثر ازمنابع مالی و انسانی ضروری به نظر میرسد