بررسی رفتار خوردگی فولاد کربنی و فولاد زنگ نزن ۳۱۶ در محلول aMDEA مورد استفاده در فرایند جذب/دفع دی اکسید کربن

یکی از چالش های مطرح در واحد شیرین سازی گاز در پالایشگاه ها، خوردگی اجزاء در محلول آمین در چرخش در طی فرایند حذف CO۲ است. از این رو در پژوهش حاضر، آزمون های الکتروشیمیایی (پلاریزاسیون تافل و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی) جهت بررسی رفتار خوردگی فولادهای کربنی و زنگ نزن ۳۱۶ در محلول متیل دی اتانول آمین فعال شده با پپرازین موجود در فرایند جذب/دفع CO۲ واحد تولید هیدروژن پالایشگاه اصفهان شامل جذب کننده (Rich)، ریژنراتور (Lean) و نیز محلول تازه ساخته شده، به کار گرفته شدند. آزمون ها در دمای ثابت ۶۵ درجه سانتی گراد انجام شدند. در غیاب CO۲، رفتار پاسیو برای هر دو فولاد کربنی و زنگ نزن ۳۱۶ مشاهده شد. کمترین مقاومت به خوردگی این فولادها در محلول Rich مشاهده شد که به دلیل کمترین مقدار pH و بیشترین مقدار هدایت ویژه این محلول در مقایسه با محلول های Lean و تازه ساخته شده بود. با دمش گاز CO۲ در دمای ۶۵ درجه سانتی گراد، خوردگی فولاد کربنی به صورت اکتیو در آمد درحالی که رفتار پاسیو فولاد زنگ نزن ۳۱۶ حفظ شد. هر دو فولاد مقاومت به خوردگی کمتری را در محلول Rich ارائه دادند.