امکانسنجی توسعه کاشت نشایی و بذری زوفا (Hyssopus officinalis L.) با منابع آب شور

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 33

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IDJ-17-6_010

تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402

چکیده مقاله:

به سبب کاهش منابع آبی با کیفیت و غیر شور، کاشت گیاهانی با تحمل بالا به تنش های محیطی از جمله شوری دارای اهمیت است. گیاه دارویی زوفا به راحتی در هر خاکی و بدون نیاز به مواد غذایی فراوان رشد می کند. به منظور مقایسه کاشت نشایی و بذری گیاه دارویی زوفا در پاسخ به تنش شوری آب آبیاری، پژوهش گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی، با سه تکرار در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در مرکز ملی تحقیقات شوری واقع در استان یزد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح شوری (شوری ۴۴/۰ (شاهد)، ۳ و ۶ دسی زیمنس بر متر) به عنوان فاکتور اول و روش کاشت در دو روش (نشا و کاشت مستقیم بذر) به عنوان فاکتور دوم بودند. نتایج نشان داد، بیشترین میزان ارتفاع گیاه (۴۴ سانتی متر) در تیمار شاهد (با ۱۶۷ درصد بیشتر از شوری ۶ دسی زیمنس بر متر) و در روش کاشت نشا (۴۳ درصد بالاتر از روش کاشت بذر)، همچنین بالاترین سطح برگ در تیمار شاهد (۵۱/۷۶۴ سانتی متر مربع با اختلاف ۵/۵۵ درصد نسبت به تیمار ۶ دسی زیمنس بر متر)، وزن خشک کل (۸۶/۰ گرم در بوته) در تیمار شاهد (۱۱۵ درصد بیشتر از تیمار ۶ دسی زیمنس بر متر) و کشت نشا (۶۰ درصد بالاتر از کاشت بذر)، کاروتنوئید در تیمار شاهد و کشت نشا (۲۵/۳ میلی گرم در گرم وزن تر با اختلاف ۶۲ درصد بالاتر از تیمار مشابه در شوری ۶ دسی زیمنس بر متر)، کلروفیل کل در تیمار شاهد و کشت نشا (۸۷/۲۶ میلی گرم در گرم وزن تر و ۱۰۶ درصد بیشتر از تیمار مشابه در شوری ۶ دسی زیمنس بر متر)، پتاسیم در تیمار شاهد (۰۹/۲۱۰۹۰ میلی گرم در کیلوگرم با تفاوت ۳۰ درصدی نسبت به بالاترین تیمار شوری) مشاهده شد. به طور کلی در روش کاشت نشا در مقایسه با کاشت بذر، گیاهان از تحمل و سازگاری و همچنین رشد بیشتری برخوردار بودند.

نویسندگان

هانیه حمیدیان

کارشناسی ارشد شیمی و حاصلخیزی خاک، دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

حمید سودایی زاده

گروه مدیریت مناطق خشک، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزد

رستم یزدانی بیوکی

استادیار، مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

محمد علی حکیم زاده اردکانی

دانشیار، گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

مهدی سلطانی گردفرامرزی

کارشناس پژوهش بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،