(شیوع و عوامل موثر بر فرسودگی شغلی را در بین معلمان مدارس ابتدایی در شهر مریوان)

فرسودگی شغلی (WRB) درجه خستگی و فرسودگی جسمی و روانی است که توسط افراد به عنوان مرتبط با کارشان درک می شود. اگرچه این وضعیت در مشاغل مختلف گسترده است، معلمان به ناچار سطوح بالایی از فرسودگی شغلی را در کار خود تجربه می کنند که می تواند اثرات طولانی مدت بر سلامت و رفاه آنها داشته باشد. با این حال، در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، فقدان داده های قابل اعتماد در مورد خطرات روانی اجتماعی، از جمله فرسودگی شغلی، اغلب مسئولان را از برنامه ریزی اقدامات پیشگیرانه باز می دارد. این مطالعه شیوع و عوامل موثر بر فرسودگی شغلی را در بین معلمان مدارس ابتدایی در شهر مریوان استان کردستان بررسی کرد. یک مطالعه مقطعی از اردیبهشت تا تیر ۱۴۰۲ انجام شد. نمونه ای متشکل از ۸۸ معلم با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. فرسودگی شغلی با استفاده از پرسشنامه فرسودگی شغلی هفت ماده ای استاندارد شده کپنهاگ (CBI) ارزیابی شد. داده ها از طریق پرسشنامه خود اظهاری جمع آوری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای شناسایی عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی از تحلیل رگرسیون لجستیک چند متغیره استفاده شد. نرخ پاسخ کلی ۹۴.۰۵٪ بود. اکثر شرکت کنندگان، ۶۴.۴%، مرد بودند. میانگین (± انحراف معیار) سن شرکت کنندگان ۳۸.۷۴ (۷.۶۵±) سال بود. این مطالعه نشان داد که شیوع فرسودگی شغلی در بین معلمان مدرسه در ۱۲ ماه گذشته ۳۷.۴٪ بود. تقاضاهای شغلی بالا، استرس شغلی، نارضایتی شغلی، وضوح نقش کم و بی انگیزگی دانش آموزان عوامل روانی-اجتماعی کار هستند که به طور قابل توجهی بر شیوع فرسودگی شغلی در بین معلمان مدرسه تاثیر می گذارد. این مطالعه شیوع بالای فرسودگی شغلی را در بین معلمان مدارس ابتدایی نشان می دهد. عوامل روانی-اجتماعی کار مانند تقاضاهای شغلی، استرس شغلی، رضایت شغلی، شفافیت نقش و بی انگیزگی دانش آموز عوامل موثر بر فرسودگی شغلی بودند.