ارزیابی و محاسبه شاخص دستیابی به فناوری در ایران و عوامل موثر بر آن

در دو دهه اخیر علم و فن آوری تحولات عمیقی را در عرصه های مختلف فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی به وجود آورده است. زندگی و کار به واسطه گسترش علم و فن آوری چهره ای کاملاً متمایز با دهه های قبل به خود گرفته است. سطح رفاه جهانی به واسطه گسترش علم و فن آوری چهره ای کاملاً متمایز به دهه های قبل به خود گرفته است. سطح رفاه جهانی به واسطه این تحول دگرگونشده است. پیامد این وضعیت بهبود زندگی بسیاری از مردم جهان از نظر امید به زندگی طولانی تر، ارتباطات وسیع تر و شناخت و آگاهی بالاتر در مقایسه با دهه های پیش از آن شده است. فن آوری هم هدایت کننده نوآوریها و اختراعات وهم محصول آن می باشد. پیشرفت فن آوری موجب کاهش هزینه ها، افزایش بهره وری، ارتقای کیفیت محصولات، رشد درآمدهای یک کشور و در نهایت افزایش رفاه اقتصادی می شود. متنوع شدن محصولات، سهولت در نقل و انتقال عوامل تولید، رقابتی شدن تولید، متعادل تر شدن توزیع درآمد، ادغام بازارها و حذف انحصارات از پیامدهای قابل توجه رشد فن آوری در اقتصادهای معاصر می باشد. گسترش ظرفیت های تولید، افزایش تولیدات مبتنی بر دانش، رشد سریع فن آوری الکترونیک، بیوفن آوری و تحولات مشابه از دیگر دستاوردهای این پدیده در عرصه عملی اقتصاد میباشد. فن آوری انعطاف پذیری نظام تولید و پیوستگی بنگاه ها را شدت بخشیده و موانع تجارت و سرمایه گذاری را کاهش داده و به تبع این موضوع ساختار تصمیم گیری در عرصه تولید و سرمایه گذاری از طریق استفاده همزمان اطلاعات و آمار را تغییر داده است. کوچک شدن جهان و گسترش به کارگیری منابع مبتنی بر دانش در اکثر کشورها، رشد فزاینده ایده ها و باروها به واسطه رشد فن آوری و تغییر ماهیت صنایع از کاربرد و سرمایه بر به صنایع مبتنی بر دانش همزمان با تاکید بر سرمایه انسانی از دیگر پیامدهای علم و فن آوری در عرصه اقتصاد جهانی می باشد. از این رو برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بر پایه اقتصاد دانایی محور بنا نهاده شده است که از طریق انباشت دانش و به کارگیری آن در بخشهای مختلف تولیدی جامعه و اقتصاد امیدوار است که از طریق راهکارهای علمی مشکلات جامعه را حل و فصل نماید.