نقش خانواده در بهبود شایستگی های اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان

شایستگی اجتماعی به مجموعه مهارت های شناختی- اجتماعی گفته می شود که طی آن افراد دارای ویژگی هایی نظیر توانایی مشارکت و کمک کردن به دیگران، برقراری تعاملات مناسب با دیگران، جسارت و مسئولیت پذیری هستند و در موقعیت های تعارض زا به خوبی عمل می کنند. این افراد در شکل گیری روابط حمایت کننده و نزدیک در دیگران مهارت دارند و قادرند تا پاسخ های مناسبی را در دیگران برانگیزانند. پژوهشگران و کارشناسان حوزه تعلیم و تربیت همگی بر این نکته اتفاق نظر دارند که می توان به نوجوانان مهارت های ویژه ای آموزش داد که به سلامت و همچنین موفقیت آن ها کمک کند. والدین می توانند نقش مهمی را در شکل گیری هویت در این دوره ایفا نمایند؛ زیرا هر چه نوجوانان از محیط حمایت گری برخوردار باشند، بهتر می توانند این دوره را با موفقیت پشت سر گذاشته و به سمت شکل گیری هویت پیش روند. بر این اساس مدارس، خانواده ها و جوامع به طور فزاینده ای بر اهمیت بهبود شایستگی اجتماعی و پیشرفت تحصیلی به عنوان دو عامل مهم در موفقیت، در همه سنین به ویژه دوره نوجوانی تاکید می کنند. شایستگی اجتماعی رسیدن به اهداف اجتماعی در موقعیت های اجتماعی خاص با استفاده از قابلیت های فردی است که به پیامدهای مثبت می انجامد.