اثر تمرینات استقامتی و مصرف عصاره الکسول بر فاکتور IGF-۱ و IGFBP-۵ در موش های مبتلا به سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه رحم، یکی از شایع ترین سرطان های زنان در جهان می باشد. یک روش مهم و موثر برای کمک به بهود بیماری ها فعالیتهای ورزشی می باشد. ورزش برای کمک به بیماران مبتلا به سرطان و بهبود آن توصیه می شود. زیرا مزایای آن ممکن است از بسیاری از روشهای درمانی قابل استفاده معمول هم بیشتر باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات استقامتی و مصرف عصاره تاکسول بر فاکتور IGF-۱ و IGFBP-۵ در پلاسمای موشهای مبتلا به سرطان دهانه رحم می باشد. به این منظور ۴۰ سر موش ماده ۵۷c، ۶ هفته ای انتخاب و سرطان گردن رحم به صورت کاشت تومور در بخش فوقانی و زیر پوست ران آنها ایجاد شده است. آزمودنی ها به صورت تصادفی در ۵ گروه تمرین (سرطانی)، مکمل (سرطانی)، تمرین و مکمل (سرطانی) گروه کنترل (سرطانی)، سالین قرار گرفتند.برنامه تمرینی شامل هفته اول تمرین، راه رفتن هر روز روی تردمیل ۱۰ دقیقه با سرعت ۱۰ متر در دقیقه، مرحله دوم یا مرحله اضافه بار (هفته دوم و سوم)، با شدت ۱۵ متر در دقیقه و به مدت ۱۵ دقیقه در رو، به تدریج و در مدت ۲ هفته شدت فعالیت به ۲۵ متر در دقیقه و زمان فعالیت به ۶۰ دقیقه در روز افزایش یافته است. ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه فعالیت استقامتی نمونه گیری انجام شده است. اندازه گیری شاخص ه به کمک دستگاه الایزا انجام گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس یکطرفه جهت تعیین تغییرات بین گروهی در مراحل مخعتلف در صورت وجود معناداری، آزمون توکی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دادند، تمرینات استقامتی و مصرف عصاره تاکسول باعث کاهش معنی داری بر فاکتور IGF-۱ و IGFBP-۵ در موشهای مبتلا به سرطان دهانه رحم شده و همچنین بین این دو فاکتور همبستگی مستقیم متوسط وجود دارد.