بررسی تاثیر دو روش تمرین تناوبی با شدت بالا و متوسط بر تراکم استخوان و سطوح سرمی کورتیزول مردان دارای اضافه وزن

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و متوسط بر تراکم استخوان و کورتیزول مردان دارای اضافه وزن بود. روش ها: پژوهش از نوع کاربردی و بصورت نیمه تجربی و شامل سه گروه و به صورت دو مرحله آزمون گیری پیش و پس آزمون بود. مطالعه حاضر بر روی ۳۰ مرد با محدود سنی ۲۰ تا ۲۵ سال دارای اضافه وزن انجام شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی در یکی از سه گروه ۱۰ نفری شامل گروه برنامه تمرین تناوبی با شدت بالا، برنامه تمرین تناوبی با شدت متوسط و کنترل تقسیم شدند. مدت تمرینی دو گروه تجربی به مدت هشت هفته بود. هر جلسه تمرین تناوبی شدید و متوسط شامل سه بخش گرم کردن، بخض اصلی تمرین و سرد کردن بود. در این تمرینات از پروتکل تغییر یافته ی گیبال و همکاران (۲۰۱۲) استفاده شد. ۲۴ ساعت قبل و پس از شروع برنامه تمرینی در شرایط آزمایشگاهی یکسان، ۵ سی سی خون سیاهرگی از دست چپ گرفته و برای آنالیزهای بعدی ذخیره شد. مقادیر بر سرمی کورتیزول با کیت مت دالیان ساخت چین و به روش الایزا و تراکم استخوان به روش DEXA مورد سنجش قرار گرفت. از آزمون شاپیروویلک جهت تعیین توزیع طبیعی داده ها و برای مقایسه نتایج گروه ها با یکدیگر از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد. کلیه عملیات آماری توسط نرم افزار (SPSS) نسخه ۲۳ و سطح معنی داری آزمون ها در سطح p<۰/۰۵ اعمال گردید. یافته ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که بین میانگین ۳ گروه پژوهش در مقادیر تراکم استخوان و کورتیزول مردان دارای اضافه وزن تفاوت معنی داری وجود دارد. نتاج آزمون تعقیبی بیانگر کاهش معنی دار کورتیزول و افزایش معنی دار تراکم استخوان در گروه تمرین تناوبی شدید نسبت به گروه متوسط و کنترل بود (p=۰/۰۰۱). بین گروه تمرین تناوبی شدید و متوسط تفاوت معنی داری مشاهده شد (p=۰/۰۰۱). نتیجه گیری : تمرینات تناوبی شدید احتمالا با کاهش در مقادیر کورتیزول و افزایش تراکم استخوان می تواند با کاستن شرایط کاتابئلیکی افراد دارای اضافه وزن زمینه را برای بالا بردن تراکم استخوان فراهم نماید