دی ان ای اوریگامی دارای عملکرد مهم برای تحویل هدفمند دوکسوروبیسین به سرطان سه گانه منفی

تکنیک اوریگامی DNA ایجاد نانوساختارهای قابل برنامه ریزی را ساده کرده است و معمولا امکان دستیابی به ساختارهایی با اندازه بزرگتر، افزایش پایداری و استحکام برتر را در مقایسه با روش های مونتاژ از پایین به بالا نانوساختارهای DNA با استفاده از کاشی یا آجر DNA فراهم می کند. براساس نانوتکنولوژی DNA ساختاری، نانو حامل های DNA را می توان به شیوه ای قابل کنترل طراحی و ساخت. با این حال، اندازه و پیچیدگی نانوساختارهای DNA ساخته شده با روش های مرسوم کاملا محدود است. به منظور ساخت نانوساختارهای DNA بزرگ، تکنیک اوریگامی DNA داربست در سال ۲۰۰۶ توسط Paul Rothemund معرفی شد. ۱۶ این تکنیک براساس تا کردن یک DNA تک رشته ای بلند (ssDNA) (داربست) با کمک صدها ssDNA کوتاه است. (منگنه) برای نگه داشتن داربست درجای خود. این تکنیک کاربردهای بالقوه نانوتکنولوژی DNA را افزایش داده است زیرا ساخت نانوساختارهای DNA بزرگتر اکنون با زمان و کار کمتر امکان پذیر شده است. از آن زمان، نانوساختارهای اوریگامی DNA در اندازه ها و اشکال مختلف گزارش شده است. علاوه بر این، توسعه اوریگامی DNA پویا، مانند نانوباکس، یک نانوربات دارای دروازه منطقی، یک نانوکپسول، یک لغزنده متحرک، و یک محرک تکنیک اوریگامی DNA داربست را به طور قابل توجهی پیشرفت داده اند و نوید زیادی برای نانوساختارهای DNA بسیار پیچیده دارند.