نقش و تاثیر گناه در معنویت زدایی از منظر منابع دینی

در منابع دینی انسان برای رسیدن به سعادت و کمال نیازمند تبعیت از فرامین و اوامر الهی است و مخالفت بادستورات و تجاوز از حدود الهی که تحت عنوان گناه از آن یاد می شود باعث هلاکت و نابودی انسان می شود اینکه این دستورات و قوانین چگونه سعادت و شقاوت انسان را ترسیم می کنند و چه در تاثیری در شقاوت و سعادت انسان دارند همواره از مباحث مهم و مطرح پیشوایان دینی و پژوهشگران بوده است از آنجا که نداشتن آگاهی از آثار وضعی و روان شناختی گناهان زمینه ارتکاب گناه را فراهم می اورد، ترویج و آگاهی بخشی آثار و پیامدهای امری ضروری و اجتناب ناپذیر است از این رو اندیشوران و صاحب نظران دینی برایشناساندن و آگاهی بخشی در زمینه گناه و اثار آن تحقیقات و پژوهش های متعدد و مفیدی تالیف نموده اند که در جای خود قابل تحسین و تقدیر است و ما در این نوشتار در راستای آگهی بخشی نسبت به گناه و اثار آن به تاثیر گناه در معنویت انسان اشاره می کنیم. یافته های پژوهش نشان می دهد که گناه و نافرمانی خداوند و تجاوز از حد و مرزهای الهی در زندگی دنیوی و اخروی انسان تاثیر مستقیم دارد و باعث شقاوت و بدبختی انسان در دنیا و آخرت می شود یکی از جنبه های که گناه باعث از بین رفتن و نابودی آن می شود معنویت و بعد معنوی انسان است و موجب تاریکی و قساوت قلب می شود و همچنین عزت نفس و ثبات شخصیت انسان را خدشه دار می کند و مانع از رسیدن انسان به سعادت و کمال می گردد. به نحوی که انسان از انسانیت خارج شده در زمره حیوانات قرار می گیرد. این نوشتار با مراجعه به منابع دینی و خوانش کتابخانه ای به روش توصیفی - تحلیلی به منظور آگاهی بخشی و شناسانان عواقب گناه در معنویت زدایی انسان به منظور تحذیر از انجام اعمال و رفتار خلاف فرامین و دستورات الهی انجام گرفته است.