تاثیر ۱۲ هفته تمرین عملکردی شدید و تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی بر سطوح سرمی AST، ALT، AST/ALT و شاخص های ترکیب بدن در دختران دارای اضافه وزن و چاق

هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرین عملکردی شدید و تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی بر سطوح آنزیم های AST، ALT، AST/ALT و شاخص های ترکیب بدن در دختران دارای اضافه وزن و چاق بود. روش شناسی: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، با طرح پیش آزمون-پس آزمون، ۴۵ دختر (۵/۵۱±۱/۱۶ سال با ۵۵/۳±۲۷/۳۲BMI=) بصورت داوطلبانه شرکت کردند و بطور تصادفی در سه گروه تمرین عملکردی شدید (HIFT) (شامل ۴ دور از ۹ حرکت، بصورت اجرای حداکثر تعداد هر حرکت در ۳۰ ثانیه و ۱۵ ثانیه بین حرکات)، تمرین ترکیبی هوازی-مقاومتی (شامل تمرینات هوازی با ۴۰-۷۰%HRR و تمرینات مقاومتی با ۵۰-۷۰%۱RM) و کنترل قرار گرفتند. مداخلات تمرینی شامل ۱۲ هفته ۳ جلسه ای بود که ۲۴ ساعت قبل از شروع و ۴۸ ساعت پس از پایان مداخلات، اندازه گیری شاخص های ترکیب بدن و خونگیری جهت بررسی تغییرات آنزیم های کبدی آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز  انجام شد. آنالیز داده های درون گروهی به روش تی وابسته و داده های بین گروهی به روش تحلیل کواریانس انجام گرفت. یافته­ها: HIFT و تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل تاثیر معناداری بر وزن، BMI، دور کمر، درصد چربی بدن و سطوح ALT و AST داشتند (۰۰۱/۰=P) اما در مورد سطوح سرمی ALT و AST،HIFT نسبت به تمرین ترکیبی موثرتر بود (۰۵/۰>P) و در رابطه با AST/ALT فقط HIFT تاثیر معنی دار داشت (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: HIFT و تمرین ترکیبی هر دو می توانند برای بهبود ترکیب بدن و سلامت کبد مفید باشند، اما به نظر می رسد اجرای همزمان تمرینات هوازی و مقاومتی در پروتکل HIFT و نیز ماهیت تناوبی و شدید آن ، دلایل تاثیرگذاری بیشتر این نوع تمرین باشد.