ویژگی کلاس درس جذاب و بیان نقش معلم در جذابیت کلاس درس

هدف از این پژوهش بررسی این موضوع است که چطور می توان کلاس درس را برای دانش آموزان جذاب کرد می باشد. لاس های درس در یک دسته بندی کلی یا شاداب، جذاب و مخاطب گستر، یا کسل کننده، خمود و مخاطب گریز و یا معمولی و عادی است. کلاس درسی که در آن به مولفه های جذابیت عطف توجهی نشان داده نمی شود با گذشت زمان ممکن است کم کم سستی و کسل کنندگی در آن به چشم آید که گسست ارتباط بین استاد و فراگیر از روشن ترین پیامدهای ناگوار آن خواهد بود و نتایج آموزش را عقیم و بی اثر می سازد. سوال اصلی و اساسی آن است که چگونه می توان کلاس درس را جذاب، دلپذیر و خوشایند نمود تا نه فقط مقررات آموزشی بلکه اشتیاق فراگیران برای یادگیری و حس کنجکاوی و حقیقت جویی آنان عمده ترین عامل حضور در کلاس شود و رعایت انضباط و مقررات و آداب آموزشی را برای بهره برداری بیشتر از کلاس باعث گردد؟ آیا می توان با قاطعیت و انعطاف ناپذیری و با اعمال حاکمیت و مدیریت بی چون و چرا کلاس را جذاب ساخت؟ آیا با واگذار کردن فراگیران به حال خود و حذف نظارت و مدیریت (مثل بی توجهی به آمد و شدهای نابهنگام دانشجویان در حین تدریس، مزه پرانی های بیجا، لطیفه گویی های مستمر، اتلاف وقت کلاس به مسائل و مطالب بیرونی و خارج از درس و اموری از این قبیل) می توان کلاس را جذاب ساخت و شوق فراگیر برای حضور در کلاس را برانگیخت؟ آیا اجازه هر نوع اظهارنظر، هر نوع سخن و پرسش و به اصطلاح رایج تر اجازه «گفتمان آزاد» می تواند به جذابیت کلاس کمک نماید یا آن که باید به عوامل دیگری توجه نمود و به جای جذابیت زودگذر - که نتایج زودگذری از آن حاصل می شود - به جذابیت پایدار کلاس اندیشید و کلاس درس را با حفظ کلاس بودن و جریان داشتن درس و تعلیم در آن برای فراگیران مبارک و مطلوب گردانید؟ حال در این مقاله سعی شده است تا راه کار هایی را برای ایجاد جذابیت در کلاس درس- که یکی از ضروریات آموزش در ایران نیز است – ارائه گردد . یکی از مشکلاتی که هم اکنون دامن گیر آموزش ایران است این است که کلاس ها جذابیت لازم را برای جذب دانش آموز به کلاس درس را ندارد و برای همین دانش آموزان از کلاس درس فراری می باشند و هر روز آرزوی تعطیلی کلاس را دارند و همیشه به دنبال راهی هستند که از کلاس فرار کنند.