بررسی نقش میانجی گری روان شناسی مثبت گرا در رابطه تمایز یافتگی و تنظیم شناختی هیجان با افسردگی بعد از زایمان در زنان نخست زا

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری روان شناسی مثبت گرا در رابطه تمایز یافتگی و تنظیم شناختی هیجان با افسردگی بعد از زایمان در زنان نخست زا بود. این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش های بنیادی محسوب می شود و به لحاظ روش همبستگی و از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه زنان بارداری اول بود که جهت مراقبت های دوران بارداری به کلینیک زنان، بخش زنان و زایمان بیمارستان قائم شهر مشهد در بهار سال ۱۴۰۲ مراجعه نمودند. انتخاب نمونه در این پژوهش به شکل نمونه گیری دردسترس بود و پژوهشگر، آزمودنی های مورد نیاز را از میان جامعه آماری انتخاب کرد. شایان ذکر است که حجم نمونه بر اساس پارامترهای محاسبه شده مدل، به تعداد ۲۴۶ نفر بدست آمد. به دلیل ماهیت موضوع تحقیق، اطلاعات از طریق پرسشنامه های افسردگی بک، ویرایش دوم (۱۹۹۶)، تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و همکاران (۲۰۱۰)، تمایزیافتگی اسکورن و اسمیت (۲۰۰۳) و روان شناسی مثبت گرا رجایی و همکارن (۱۳۹۰) جمع آوری شدند و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری به روش تحلیل مسیر استفاده گردید و در کلیه تجزیه و تحلیل های آماری این پژوهش از نرم افزار SPSS-۲۶ و ۲۴-Amos استفاده شد. نتایج نشان داد که روان شناسی مثبت گرا در رابطه تمایز یافتگی و تنظیم شناختی هیجان با افسردگی بعد از زایمان در زنان نخست زا نقش میانجی گری دارد (۰. ۰۵>P). همچنین بین تمایز یافتگی و تنظیم شناختی هیجان با افسردگی بعد از زایمان رابطه معناداری وجود دارد (۰. ۰۵>P) و بین تمایز یافتگی و تنظیم شناختی هیجان با روان شناسی مثبت گرا رابطه معناداری وجود دارد (۰. ۰۵>P). در ادامه نیز نتایج نشان داد که بین روان شناسی مثبت گرا با افسردگی بعد از زایمان در زنان نخست زا رابطه معناداری وجود دارد (۰. ۰۵>P).