بررسی نقش خودشکوفایی دانش آموزان مبتنی بر اصول سبک های یادگیری و شناختی

سبک های یادگیری تفاوت های فردی در یادگیری از دیرباز مورد توجه متخصصان تعلیم و تربیت قرار گرفته است. این عقیده که تفاوت های افراد در یادگیری صرفا ناشی از تفاوت های آن ها در هوش و توانایی است تا مدت ها در دنیای تعلیم و تربیت پذیرفته شده بود، اما بعدها تغییر یافت. پژوهشگران نشان دادند که دانش آموزان سبک های یادگیری متفاوتی دارند، یعنی اطلاعات را از راه های مختلف تجزیه و تحلیل می کنند و یاد می گیرند. امروزه کاملا مشخص شده است که تفاوت های افراد در یادگیری فقط تا حدی به هوش و توانایی های آن ها بستگی دارد؛ بنابراین عوامل دیگری نظیر ویژگی های شخصیتی، دشواری تکلیف ها و تفاوت سبک ها نیز در این امر دخیل اند. خودشکوفایی گام نهایی برای ابراز وجود ( جرات ورزی ) محسوب می شود که تا حد زیادی مبتنی بریک آگاهی همه جانبه از خود، احساسات و نیازها ( خود آگاهی عاطفی ) می باشد. دانش آموزانی که خلاق اند راه حل های هوشمندانه برای مسائل ارائه می دهند. آن ها در بازخوردها و نگرش های خود مستقل و بی تعصب اند و ترجیح می دهند که در شرایطی باز و نامحدود از نظر یادگیری فعالیت کنند تا دیدگاه های خود را مطرح کنند . این کودکان به فعالیت های فرهنگی بیش از فعالیت های ورزشی و اجتماعی علاقه دارند