بررسی رابطه روانشناختی میان رفتار دبیران تربیت بدنی با میزان علاقه مندی دانش آموزان به مشارکت در فعالیت های ورزشی

مربیان تنها افرادی هستند که همیشه باید بدن خوش ترکیبی باشند ،آنها نه تنها به عنوان نمونه افراد سالم و تندرست مطرح اند بلکه نوع کار آنها ایجاب می کندهمیشه از بدنی سالم و عالی بر خوردار باشند .در بین مواد درسی ، تربیت بدنی تنها درسی است که با جسم و روح و احساس سر و کار داردبه همین خاطر مربیانی که در پایه گذاری معیارهای یک زندگی سالم برای خود اهمال می ورزند دیری نخواهد گذشت که دیگر از عهده آموز تدریس تربیت بدنی بر نخواهد آمد.معلمان تربیت بدنی در بعضی مواقع در تلاش خود به برقراری رابطه دوستانه با دانش آموزان در شیوه و طرز لباس پوشیدن دقت و سلیقه خوبی به کار نمی برند این کار مطلوب و پسندیده نیست زیرا معلمان باید بین خود و دانش آموزان وجه تمایزی قائل باشند ، شغل آنها ایجاب می کند که نمونه و سرمشق دیگران باشند .آنها نباید به خاطر مقبولیت و مورد مقبولیت و پسند واقع شدن نزد دانش آموزان همان رفتار آنها را دنبال کنند .لحن وآهنگ صدای معلم بینهایت حائز اهمیت است .معلم موفق کسی است که در کلاسهای بزرگ و پرجمعیت بتواند با صدای کاملا طبیعی و ملایم صحبت کند معلمان نباید سعی کنند که صدای خود را مرتبا از سر و صدای کلاس بلندتر کنند زیرا هیچ چیز بیشتر از معلم فریاد کشی که می خواهد با هر چه بیشتر بلند کردن صدای خود سروصدای فزاینده آنها را تحت الشعاع قرار دهد نمی رنجاند .در مراحل شروع کلاس باید چنان رابطه ای برقرار گردد که در اثر آن دانش آموزان در طول درس ساکت و مودب باقی مانده و توجه خود را معطوف داشته باشند.