عوامل موثر بر اثربخشی تیم های کاری پرستاری: یک مطالعه مقطعی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز

زمینه و هدف: پرستاران به عنوان بازوی توانمند سیستم بهداشتی و درمانی، نقش موثری را در پیشرفت و ارتقای سلامت جامعه ایفا می کنند و ضرورت تشکیل تیم های کاری در میان آن ها بیشتر قابل توجه می باشد. این مطالعه با هدف بررسی و تعیین عوامل موثر بر اثربخشی تیم های کاری پرستاری در بیمارستان های آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه ای مقطعی بود که در سال ۱۴۰۱ بر روی یک نمونه ۲۶۷ نفری از پرستاران بیمارستان های آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز که با استفاده از شیوه نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم و روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای روا و پایا مشتمل بر ۲ بخش مشخصات دموگرافیکی پرستاران و ۳۹ گویه در حیطه عوامل موثر بر اثربخشی تیم های کاری بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۳ و آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی، کروسکال والیس و درنهایت، رگرسیون خطی چندگانه (روش backward) انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد ابعاد " اهداف تیم" ( ۵/۴۴± ۲۲/۹۳) و "ویژگی های شخصیتی" (۱/۷۹ ± ۸/۴۱) به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین را کسب نمودند. همچنین، نتایج رگرسیون خطی نشان داد اثربخشی کار تیمی با تعداد شیفت (۰/۰۳۴p = ) رابطه معکوس و معنی دار و با اشتغال در بخش ویژه (۰/۰۳۲p = ) رابطه مستقیم و معنی داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، برای اثربخش تر شدن تیم های کاری پرستاری می توان پیشنهاداتی نظیر استخدام نیروی انسانی لازم جهت کاهش تعداد شیفت های کاری پرستاران به خصوص در بخش های ویژه، الگوگیری و تشویق به الگوگیری سایر بخش ها از نحوه فعالیت در بخش های ویژه، تعیین و تنظیم شیفت های کاری پرستاران براساس نظر و اولویت های خود آن ها، انجام ارزیابی های ماهانه، فصلی و سالانه کارکنان براساس میزان حضور و مشارکت در تیم های کاری پرستاری و تشویق کارکنان فعال تر در این زمینه و در نظر گرفتن پاداش های متنوع برای تیم های کاری پرستاری اثربخش ارائه نمود.