ترسیم افق های نوین برای سازمان های آموزشی با تکیه بر مدیریت دانش

نهادهای متولی امر آموزش در کشور یا به عبارتی سازمان های آموزشی، الزام ویژه ای به پیاده سازی و نهادینه سازی رویکرد و فرایند مدیریت دانش به منظور ارتقای اثربخشی و بهره وری اقدامات تربیتی و آموزشی خود دارند. همچنین، از آنجایی که تسهیل و تسریع تبدیل داده های پراکنده به اطلاعات، دانش، خرد، مهارت، تخصص و خبرگی و نیز، انتقال و به اشتراک گذاری آنها؛ زمینه ساز تولید محتوای آموزشی و مدیریت صحیح دانش بوده و ضمن افزایش بهره وری کارکنان، موجب ایجاد مزیت رقابتی برای سازمان ها می شود؛ اثربخشی و انعطاف پذیری خاص سازمان های آموزشی در این زمینه، نیازمند درک مطلوب و شناخت مفهوم دانش، مدیریت دانش و فرایند های مربوط به آن است. در این مقاله، که با رویکرد کیفی و استفاده از روش مطالعه اسنادی نگاشته شده؛ ضمن اشاره به مفاهیم مرتبط با دانش و تولید و انتقال آن؛ ملاحظات اساسی فرایند تبدیل دانش ضمنی و تجارب به محتوای آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد، ترسیم افق های نوین برای سازمان های آموزشی امروزی، در گرو رفع موانع انتقال و به اشتراک گذاری دانش، توجه به الزامات ساختاری و ابعاد محتوایی آن و در مجموع، تحقق مطلوب فرایند مدیریت دانش است.