( ارزیابی اثر محافظتی اینولین بر فاکتورهای استرس اکسیداتیو TFAM، PGC-۱α در هیپوکامپ مغز در کلستاز القاء شده با مدل انسداد مجرای صفراوی در موش های صحرایی نر نژاد ویستار)

اختلالات عصبی همچون اختلالات شناختی، حافظه، یادگیری و... از پیامدهای ناخوشایند بیماری کلستاز شمرده می شوند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیرات درمانی اینولین بر سطح بیان پروتئین های موثر در استرس اکسیداتیو TFAM و PGC-۱α در هیپوکامپ مغز در کلستاز القا شده با مدل انسداد مجرای صفراوی در موش های صحرایی نر نژاد ویستار با استفاده از روش وسترن بلات می باشد. هیپوکامپ به عنوان بخشی از مغز که نقش مهمی را در حافظه و یادگیری ایفا می کند، می تواند هدف مناسبی برای این بررسی باشد. یافته های این پژوهش شامل کاهش سطح پروتئین های TFAM و PGC-۱α در شرایط کلستاز و همچنین بهبود و افزایش قابل توجه این سطوح پس از درمان با اینولین می باشد. این نتایج می توانند القای استرس اکسیداتیو در بخش هیپوکامپ مغز توسط کلستاز و در پی آن آسیب به سلول های عصبی را تایید کنند. همچنین، اینولین به عنوان یک هدف درمانی برای بهبود اختلالات عصبی ناشی از کلستاز مطرح می شود.