واکاوی دیدگاه دانش آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان یزد از موانع تحقق کارورزی اثربخش در دوران تحصیل

کارورزی، به عنوان متغیری مهم، اغلب با عنوان تمرین آموزشی از آن یاد می شود، یک عنصر اساسی از برنامه های آموزش معلمان را تشکیل می دهد و هدف آن مشارکت دانشجو معلمان در مواجهه طولانی مدت با تجربیات عملی کلاس است. در این پژوهش به دنبال واکاوی دیدگاه دانش آموختگان علوم اجتماعی از موانع تحقق کارورزی اثربخش در دوران تحصیل هستیم. مطالعه حاضر با تاکید بر روش کیفی و از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و روی نمونه ای هدفمند، با چهارده نفراز دانش آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان یزد که در سال ۱۴۰۱ فارغ التحصیل شدند به صورت فردی صورت گرفت و با روش تحلیل مضمونی بررسی شدند. داده های گردآوری شده در قالب یک مضمون اصلی، عدم تاثیرگذاری دوره های کارورزی و با عنوان یک مضمون نهایی با عنوان ضعف مدیریت عملکردی تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد عواملی همچون: ۱. عدم ارتباط بین دانشگاه و مدرسه ۲. به رسمیت نشناختن جایگاه شغلی کارورز۳. سرکوب اعتماد به نفس کارورز ۴. ضعف ساختار آموزشی ۵.کمی بودن سنجش ارزشیابی کارورزان توسط اساتید موجب عدم تاثیر گذاری کارورزی در میان کارورزان درس علوم اجتماعی شده است. تحقق کارآمدی درس کارورزی مستلزم بر رفع و کاهش موانع آن است که در این راستا باید مسئولین ذی ربط با در نظر گرفتن تدابیری از جمله: افزایش ارتباط دانشگاه و مدرسه، برگزاری جلسات توجیهی برای کارکنان مدرسه و اساتید راهنما، تبیین درست از هدف کارورزی و.... سعی کنند چالش های موجود در این عرصه را کاهش دهند.