مقایسه میزان امیدواری در جوانان و میانسالان دارای علائم افسردگی

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان امیدواری در جوانان و میانسالان دارای علائم افسردگی بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این تحقیق، جوانان و میانسالان دارای علائم افسردگی در شهر خلخال بودند که از هر گروه ۲۰ نفر (۲۰ نفر جوان و ۲۰ نفر میانسال) با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب و به پرسشنامه امیدواری میلر پاسخ دادند. داده های پژوهش، با روش آزمون مقایسه میانگین تی تست تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که میزان امیدواری در بین میانسالان (۷۰/۳) بیشتر از میزان امیدواری در بین جوانان (۳۵/۲) است. این یافته می تواند در پی بردن به میزان امیدواری و دلیل کاهش آن در بین جوانان نسبت به میانسالان مورد استفاده قرار گیرد.