بررسی طاق ها در سقف بناهای معماری اسلامی

معماری اسلامی با تکرار منظم، ساختارهای تابشی و الگوهای ریتمیک و متریک مشخص می شد. سایر ویژگی های مهم شامل ستون ها، پایه ها و طاق ها، سازمان یافته و در هم تنیده با توالی های متناوب طاقچه ها و ستون ها بود. نقش گنبدها در معماری اسلامی در طول قرن ها قابل توجه بوده است. این تا قرن نوزدهم در معماری غربی گنجانیده شد و تا آنجا که ایالات متحده آمریکا بود. معماری اسلامی طیف وسیعی از سبک ها را در بر می گیرد که بر طراحی و ساخت بناهای سکولار و مذهبی در جوامع اسلامی تاثیرگذار است. طاق ها مشخصه ساختمان ها از خانه ها تا مساجد هستند، معمولا در طاق هایی که حیاط ها را پوشانده اند. اولیه ترین شکل قوس نیمه بود. گنبد صخره (۶۹۱) اولین بیانیه تاریخی ایمان جدید در قلب مسیحیت بود. طاق، یک عنصر اساسی معماری از زمان تمدن های اولیه، اجازه ساخت دیوارها و طاق های سبک تری را می داد که اغلب دهانه بزرگی را می پوشاندند. از نظر بصری، این یک ویژگی تزئینی مهم بود که از دکوراسیون معماری به سایر اشکال هنر در سراسر جهان منتقل شد. در اوایل دوره اسلامی، مسلمانان از تمدن های زیادی دریافت می کردند که برای ایجاد رنسانس، آن ها را بهبود بخشیدند و دوباره معرفی کردند. طاق ها در تمدن های بین النهرین، سند، مصر، بابل، یونان و آشور ظاهر شدند. اما رومی ها این تکنیک را در طیف وسیعی از سازه ها به کار می بردند. مسلمانان در استفاده و طراحی طاق تسلط یافتند که برای اهداف ساختاری و عملکردی به کار می رفت و به تدریج اهداف تزئینی و نمادین را برآورده می کرد. مشخصه معماری اسلامی طاق هایی است که در انواع ساختمان ها به کار رفته است. متداول ترین استفاده ها در آرکید است. در این راستا این مقاله فرآیند جذب (طاق ها) را مورد بحث قرار می دهد و چگونگی کمک آنها به تمدن های دیگر را نشان می دهد.