تجزیه و تحلیل اقتصاد زیست محیطی در معماری (مطالع موردی: جنبه های اکولوژیکی، اجتماعی و فرهنگی)

نزدیک بینی بازاریابی اصطلاحی است که توسط تئودور لویت در سال ۱۹۶۰ ابداع شد. این یک رویکرد کوته بینانه و درونگرا در بازاریابی است که به جای تعریف شرکت و محصولات آن بر اساس نیازها و خواسته های مشتریان، بر نیازهای شرکت تمرکز می کند. . این منجر به عدم مشاهده و تطبیق با تغییرات سریع در بازارهای آنها می شود. طراحان و معمارانی که مفاهیم اکولوژیکی را دنبال می کنند باید از "نزدیک بینی بازاریابی سبز" آگاه باشند. امروزه مناطق متعددی از جهان رشد اقتصادی همراه با بخش ساختمانی پررونق را تجربه می کنند. رشد در حوزه املاک و مستغلات ارزش مضاعفی ایجاد می کند، اما در عین حال باید در کنار پیامدهای منفی احتمالی آن در زمینه اکولوژی، زندگی اجتماعی و فرهنگ دیده شود. این به نوبه خود منجر به افزایش مسئولیت معماران در قبال پایداری می شود. و در نتیجه رویکردی اقتصادی و اکولوژیکی را دنبال می کنند. محیط زیست دنیایی خارج از اقتصاد نیست. رویکردهای بوم شناختی و راه حل های خوب در نظر گرفته شده برای مشکلات اجتماعی - اکولوژیکی می تواند باعث نوآوری و موفقیت اقتصادی شود. ما به عنوان معماران مسئولیت فزاینده ای در قبال پایداری داریم. در این زمینه استفاده از بهینه سازی هزینه ساختمان و بهینه سازی هزینه چرخه عمر بدون به خطر انداختن کیفیت بخشی از "اقتصاد زیست محیطی در معماری" خواهد بود. هدف ایجاد ارزش مصرف کننده در چندین سطح خواهد بود. پروژه های معماری اکولوژیک مزیت رقابتی اقتصادی را در ارتباط با ایجاد نقاط فروش منحصر به فرد ایجاد خواهند کرد. نقطه شروع، تجزیه و تحلیل و مدیریت متعادل کارایی اقتصادی، جنبه های اکولوژیکی، اجتماعی و فرهنگی - با در نظر گرفتن همه ذینفعان و کل چرخه عمر ساختمان ها خواهد بود. از این رو راه های فعلی طراحی، تصمیم گیری، ارتباطات و آموزش باید از همه طرف مورد سوال قرار گیرد.