واکاوی طراحی معماری در زیست محیطی و تاثیر آن در فرم های ساختمان

امروزه با ظهور خواسته ها و نیازهای جدید در زندگی بشر، معماری نیز وارد مرحله ی جدیدی از حیات خویش گشته است به نحوی که فضاهای ثابت گذشته پاسخگوی نیاز آن نمی باشد. معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، بهره برداری و اداره ساختمان مصرف می شود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد می شود محدود سازد. جهت طراحی، ساخت، راه اندازی و حفظ انرژی ساختمان، آب و مصالح جدید استفاده می شوند و در کنار این مقادیری از ضایعاتی که اثرات منفی بر سلامتی و محیط زیست دارند تولید می شوند. صنعت ساخت و ساز از جمله صنایع بسیار گسترده در سطح جهان است که مسئول بسیاری از آلودگی ها و تخریب های زیست محیطی می باشد، استفاده از منابع طبیعی به صورت بی رویه ادامه دارد، برداشت بی رویه از منابع طبیعی و انرژی های تجدید ناپذیر مشکلات بسیاری به وجود آورده است، از جمله بحث آلودگی محیط زیست و توسعه پایدار و اینکه با دامه این روند آینده بشریت و کره زمین به مخاطره می افتد. در آغاز، انسان با الهام از اشکال مختلف در طبیعت، ساختمان هایی می ساخت. با اکتشافات علمی نوع بشر، انواع سازه ها تکامل یافتند. با هدف اطمینان از مقاومت، سختی و پایداری ساختمان ها، بشر فناوری های آلاینده را توسعه داده است. در دوره اخیر ساختمان های آزاد ظاهر شده اند که سعی در کپی برداری از اشکال از طبیعت، از اشیاء و مکانیسم های مختلف دارند. آیا این ساختمان ها زیست محیطی هستند؟ در مقاله نظرات مختلفی در رابطه با این دیدگاه ارائه شده است.