تحلیل و شناسایی معماری کم انرژی در آب و هوای گرم و خشک (مطالعه موردی: استراتژی های طراحی با بهره وری انرژی بر اساس فرم ساختمان)

انواع انرژی در جهان به مصارف مختلفی می رسند. با پیشرفت علم و تکنولوژی مصرف کنندگان انرژی نیز گسترش پیدا می کنند. تعدد منابع انرژی محدود ولی مصرف کنندگان وسیع هستند. با گسترش مصرف انرژی بهره برداری از منابع مختلف انرژی نیز افزایش می یابد. انرژی ناشی از سوخت های فسیلی، خورشید، باد و ... به مصارفی همچون تولید حرارت، سوخت وسایل نقلیه، تولید الکتریسیته و غیره می رسند. در این میان انرژی حاصل از سوخت های فسیلی به دلیل عدم نیاز به تکنولوژی بالا، در دسترس بودن و قیمت مناسب تر، سهم عمده ای از این بازار را در دست دارند. هدف از ساختمان های سبز ایجاد شده توسعه پایدار است؛ توسعه ای که نیازهای نسل حاضر را بدون به خطر انداختن توانایی نسل های اینده برای دست یابی به نیازهایشان، در طراحی، ساخت و ساز و عملکرد ساختمان ها تامین کند. کوشش بر آن است تا با حداقل استفاده از منابع تجدید نشدنی، کمترین میزان زباله و آلودگی ایجاد گردد. یکی از راهکارهایی که برای کاهش مصرف انرژی در شهرهای کلان پیشنهاد می شود؛ ساختمان ها را می توان طوری طراحی کرد که به انرژی بسیار کمتری از انرژی امروزی نیاز دارند. کاهش مصرف انرژی ساختمان ها در اقلیم های گرم و خشک با استفاده از منابع انرژی طبیعی دغدغه اصلی این تحقیق است. در این موضوع استراتژی های طراحی از نظر بهره وری انرژی بر اساس فرم ساختمان، انتخاب مصالح و جهت گیری مناسب و با بهره گیری از راهبردهای سرمایش غیرفعال و تهویه در نظر گرفته می شود. هدف این مطالعه نشان دادن این است که ایده استفاده از انرژی طبیعی و استراتژی های خنک کننده غیرفعال از اصول بومی ناشی شده است.