بررسی بازآفرینی معماری روستایی و روایت شناسی در کیفیت زندگی ساکنان (مطالعه موردی: دهکده های زیبا در چین)

روایت، به عنوان یک شاخه نسبتا مستقل از معماری، یک الگوی تحقیقاتی جدید برای توسعه متنوع معماری ارائه می دهد. با این حال، بیشتر روایت های فضایی و معماری قبلی از یک بنا به عنوان حامل روایت استفاده می کردند و ارزش کاربردی آن در گردشگری روستای باستانی عمیقا درک نشده است. با توسعه سریع ساخت دهکده های زیبا در چین، سکونتگاه های سنتی رشد طبیعی جای خود را به روستاهای جدید با برنامه ریزی منظمی داده اند که به نظر می رسد کیفیت زندگی ساکنان را بهبود می بخشد اما بافت اصلی روستا را از بین می برد. بیشتر آنها از ابزارهای مشترک توسعه گردشگری فرهنگی در چین استفاده می کنند، که منجر به تلاش سایر روستاهای باستانی برای پیروی از آن، پیدایش هزاران روستا و مشکلات دیگری می شود که باید فورا حل شوند. این مقاله ابتدا تاریخچه توسعه و عملکرد عملیاتی طراحی روایت فضایی را بررسی می کند، ارتباط و تغییرپذیری بین روایت شناسی و معماری را از طریق تحقیق و تحلیل نظری استخراج می کند و روش های استفاده منطقی از سازماندهی و چیدمان فضای روایت را با توجه به مضامین مختلف روایت خلاصه می کند. این مقاله سعی دارد عناصر روایی را با توجه به مقیاس واحد روستا ابداع کند، شیوه جدیدی از بازسازی روستا و تجدید معماری روایی را مورد بررسی قرار دهد، وضعیتی را که استراتژی بیشتر برای طراحی یک ساختمان به کار می رود، شکسته و سپس با استفاده از تمرین به روز رسانی روستای Lvjia شهرستان Jingxing، مسیر بازسازی روستای سنتی را تحت دیدگاه معماری روایی خلاصه می کند.