بررسی روند های معماری پایدار در طراحی و محیط زیست و تاثیر آن در ساخت و ساز (مطالعه موردی: معماری چوبی در ویتنام)

شناسایی روند پیشرفت سکونت در مجتمع های کشور می تواند به بهبود کیفیت زندگی از طریق طراحی های متناسب با نیازمندی های کاربران منجر شود. استفاده از مسکن به صورت اجتماعی راهکاری است که در کشور از گذشته مورد توجه قرار دارد. روندهای معماری پایدار بر انتخاب مصالح هم در داخل و هم در فضای باز تاثیر می گذارد و چوب را به یک ماده ترجیحی تبدیل می کند. تعداد فزاینده ای از معماران، توسعه دهندگان، دولت ها، موسسات آموزشی و شرکت ها از چوب استقبال می کنند، زیرا چوب جایگزین سایر مصالح ساختمانی در بسیاری از سازه ها می شود و در عین حال عملکرد یکسانی را ارائه می دهد. ترکیبی از افزایش نگرانی در مورد گرمایش جهانی و پایداری؛ تمایل فزاینده برای حفظ فرهنگ سنتی ویتنامی؛ پیشرفت های علمی و تکنولوژیکی اخیر که چوب را به منبع ساختمانی همه کاره تر تبدیل کرده است. و فشار بین المللی برای افزایش استفاده از الوار در ساخت و ساز، معماری چوب ویتنام را برای گسترش بسیار مناسب می کند. این مقاله یافته هایی را در مورد اینکه چرا استفاده از الوار برای محیط زیست خوب است و استفاده از الوار در طراحی و همچنین انقلاب چوب در ساخت و ساز و معماری در ویتنام ارائه می کند. با به کارگیری فناوری و روش های جدید و با استفاده از چوب های مزرعه ای با منبع پایدار، پتانسیل زیادی برای احیای معماری چوبی در ویتنام وجود دارد. این مزیت های زیست محیطی و اقتصادی قابل توجهی برای کشور خواهد داشت و از همه مهمتر، فرصت هایی برای ادامه سنت دیرینه استفاده از چوب برای هزاران سال در ساخت و ساز و کارهای معماری، از خانه های سنتی گرفته تا ساختمان های عمومی برای جامعه در ویتنام ایجاد می کند.