گردشگری روستایی: میراث ناملموس (پیامدهای فرهنگی توسعه گردشگری گیلان و پیامدهای مثبت و منفی آن)

میراث فرهنگی منحصر به فرد، غیر قابل جایگزین و در میان نسل ها از ارزش و احترام بالایی برخوردار است.چیزهای کوچک تر از جمله آثار هنری و دیگر شاهکارهای فرهنگی در موزه ها و گالری های هنری گرد آوری می شوند.در حالی که برخی دیگر هم چون بناهای باستانی در مجموع یک میراث فرهنگی شناخته می شوند. میراث فرهنگی غیرملموس، که از آنها به منزله میراث زنده نیز یاد میشود، یکی از مهم ترین عوامل هویت ساز در هر فرهنگ قلمداد میشود. تنوع چشمگیر فرهنگ های اقوام ساکن در ایران زمین، که هر یک آداب، رسوم و سنن مربوط به خود را دارند، ایران را به موزه تنوع فرهنگی بدل کرده است. توسعه همه جانبه و بدون برنامه ریزی، منظر فرهنگی را به خطر می اندازد. تزلزل و تخریب منظر فرهنگی نیز عاملی است که به طور مستقیم بر هویت فردی و جمعی افراد تاثیرگذار است. این مساله در گذر زمان باعث از بین رفتن آیینها و آداب و رسوم و ساختار فرهنگی غنی ایران به ویژه استان گیلان می گردد. این تخریبها حتی در بعضی مواقع به بی توجهی نسبت به منظر فرهنگی و در نهایت نابودی این منطقه از نظر ساختار منظر فرهنگی منجر می گردد.در بین گونه های مختلف گردشگری، گردشگری فرهنگی در چند سال اخیر مورد توجه فراوان قرار گرفته و روند رو به رشدی دارد. گردشگری فرهنگی حول جاذبه ها و جذابیت های فرهنگی جوامع شکل میگیرد و گردشگر به قصد آشنایی با فرهنگ جوامع دیگر مسافرت میکند.یکی از مشخصه های فرهنگی همه ی اقوام و جوامع بشری، داشتن و برپایی جشنها و آیین هاست که استان گیلان نیز قاعده مستثنی نبوده است.. نوروزخوانی ، آفتاب خواهی، تیرماه سینزده، نورودبل، عروس گولی، راب چره، علم واچینی و ... نمونه هایی از آیین هایی هستند که در کنار جاذبه های طبیعی و تاریخی میتوانند نقش موازی در توسعه گردشگری داشته باشند. آیینها و آداب و رسوم خاص گیلان در کنار سایر جاذبه های گردشگری غیر طبیعی و تاریخی میتواند نقش بسزایی در جذب بیشتر گردشکر داشته باشد. این پژوهش با روش میدانی در راستای شناسایی، مستندنگاری و شرکت در مراسم های آیینی و سپس با استفاده از روش استدلال عقلانی-قیاسی برپایه مطالعات کتابخانه ای, مطالعات تکمیلی درخصوص آیین های منطقه، ومتغیرهای تاثیرگذار بر آنها و سنجش از راه دور به شناخت محیط و شکل ظاهری آنها پرداخته شده است.بررسی های بدست آمده از این پژوهش به این نتایج منجر گشت : اگرگردشگری بدون برنامه ریزی دقیق جریان پیدا کند، مخرب بوده و باعث توسعه رفتار تجملی و کالایی شدن فرهنگ در سطح اجتماعات محلی میشود در همین راستا پیشنهاد میگردد آیین های محلی گیلان به همان شیوه ی سنتی و قدیمی اجرا گردند .توسعه تبادل و تفاهم فرهنگی با رشدگردشگری میتواند باعث افزایش شناخت دیگر فرهنگها و تقویت ارتباط ملتها با یکدیگر شود.