بررسی رفتار میراگرهای اصطکاکی در بادبندهای ضربدری در برابر نیروی انفجار

نوع رفتار میراگر اصطکاکی در عملکرد سازه در برابر نیروی انفجار و نحوه کار میراگر اصطکاکی و میراگرهای اصطکاکی در بادبندهای ضربدری در حالت های انفجار و نحوه جذب انرژی می باشد. بدین صورت که هر کدام از سازه ها یکبار در حالت بدون میراگر و بصورت بادبندی شده و یکبار دیگر هم بصورت بامیرگرا بصورت بادبندی صورت گرفته و تاثیر آن بر روی تغییر مکان ماکزیمم بررسی شده است . میزان جذب انرژی توسط میراگرهای اصطکاکی در حالت های مختلف بررسی که در نهایت تاثیر مناسب میراگر اصطکاکی در کاهش تغییر مکان جانبی طبقه در قاب ها می باشد بطوری که سازه های با میراگر در مقایسه با سازه های بدون میراگر استهکاک انرژی قابل توجیهی داشته و تغییر مکان جانبی بطور چشمگیری کاهش یافته است بنابراین میراگرهای اصطکاکی با توجه به صرفه اقتصادی بیشتر در کشور که خطرات ناشی از انفجار در رابطه با جنگ و انفجارهای دیگر دارند هم برای ساختمان های نوساز و هم برای مقاومت سازی قابلیت مورد استفاده خوبی دارند. با اضافه کردن میراگر اصطکاکی به سازه؛ باعث افزایش سختی سازه می شود پس زمان تناوب سازه کاهش می یابد.