بررسی مناره ها در دوران سلجوقیان (مطالعه موردی: مناره های جامع سمنان، دامغان و تاریخانه)

یکی از مهم ترین ویژگی های معماری، مناره ای است که قدمت آن به دوران پیش از اسلام برمی گردد و اهمیت راهنمایی مردم را در طول تاریخ نشان می دهد. این ویژگی ها همیشه به عنوان راهنما عمل کرده اند و در طول تاریخ الگوهای رسمی بسیاری را پشت سر گذاشته اند. آنها شامل عناصر منفرد در مسیر کاروان ها، علائم شهری و عملکردهای سیاسی، عناصر ساختاری و نشانه های مذهبی مانند مساجد و مدارس هستند. دوران سلجوقی زمانی است که مناره های ایران به اوج زیبایی خود رسیدند و تزیینات آجری آغاز شد. به همین دلیل، این مقاله به بررسی تاریخچه مناره ها در ایران و همچنین معماری و تزیینات سه مناره برجسته استان سمنان می پردازد. این مناره ها در نوع خود متمایز هستند زیرا در یک استان واحد و در مسیری خاص ساخته شده اند. در میان این آثار، اسناد جدید به ندرت ارائه می شود. در انجام این کار، با استفاده از رویکرد تفسیری- تاریخی، با استناد به اسناد کتابخانه ای و بررسی میدانی، با ارائه طرح هایی برگرفته از تزئینات و بدنه مناره های مساجد سمنان، دامغان و تاریخخانه، با مقایسه و بررسی شواهد، تخیر و آنها. تقدم زمانی مشخص شده است.