بررسی تاثیر مداخله آموزشی ارگونومی بر اصلاح وضعیت کاری و کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان اداری

مقدمه: روند رو به رشد شاغلین محیط های اداری و استفاده از رایانه در این ایستگاه های کاری باعث افزایش شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در میان آن ها گردیده است. در بیشتر مطالعات صورت گرفته بر لزوم انجام مداخلات جهت اصلاح وضعیت ارگونومیک ایستگاه های کاری اداری تاکید گردیده است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله آموزشی ارگونومی بر اصلاح وضعیت کاری و کاهش اختلالات اسکلتی عضلانی در کارکنان اداری انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی – تحلیلی و همبستگی می باشد. جامعه آماری مطالعه کلیه کارکنان کادر اداری شرکت شاتل می باشد که با توجه به معیارهای ورود و خروج از مطالعه، تعداد ۱۳۰ نفر در این مطالعه شرکت داشتند. بعد از ارزیابی اولیه از وضعیت کاری، برنامه مداخله آموزشی ارگونومی جهت کاهش عوامل آسیب زایی اسکلتی- عضلانی در طی یک دوره دوماهه، به کارکنان شرکت ارائه گردید. ارزیابی وضعیت بدنی قبل و بعد از آموزش انجام شد. ابزار گرداوری داده ها شامل پرسشنامه ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک( NMQ) و روش ارزیابی پوسچر ROSA بودند. داده ها توسط نرم افزارSPSS  مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت جهت تجزیه وتحلیل آماری از آمار توصیفی و نیز آزمونt student  استفاده شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که ارتباط بین اختلالات اسکلتی - عضلانی با گروه های سنی مختلف در اکثر اندام های بدن معنی دار نمی باشد و تنها این ارتباط در ناحیه گردن و قسمت فوقانی پشتی تائید می شود. همچنین ارتباط بین اختلالات اسکلتی و عضلانی با سابقه کار کارمندان در اکثر اندام های بدن معنی دار نمی باشد و تنها این ارتباط در ناحیه گردن و قسمت فوقانی پشتی تائید می شود. در نهایت آموزش ارگونومی افراد موردمطالعه بر سطح ریسک محاسبه شده آن ها (به روش ROSA) تاثیر معناداری داشته است. نتیجه گیری: اگرچه بیشتر شرکت ها از وسایل با ارگونومی لازم برخوردارند اما کارکنان نحوه استفاده صحیح از آن ها را نمی دانند. به دلیل عدم آگاهی برخی از مدیران و کارکنان از اهمیت رعایت ارگونومی بهتر است علاوه بر محیا کردن محیط کار مطابق با اصول ارگونومی آموزش های لازم در این زمینه به این افراد داده شود.