نقش روش تدریس همیاری و مشارکتی در عملکرد تحصیلی و تربیتی دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر نقش روش تدریس همیاری و مشارکتی در عملکرد تحصیلی و تربیتی دانش آموزان ابتدایی است . این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . در روش تدریس همیاری مهارت های حل مسئله تفکر از طریق کارگروهی افزایش می یابد. یادگیری مشارکتی وسیله ای برای تقویت مهارت های فکری و ارتقاء سطح یادگیری ، وسیله ای برای امروزه آموزش در مدرسه و فراگرفتن دانستنی ها، مهارتها، و نگرشها بخش مهمی از زندگی بشر شده است . روش تدریس همیاری موجب افزایش رغبت ، علاقه و انگیزه دانش آموزان برای یادگیری می شود. در روش تدریس همیاری ، دانش آموزان در قالب گروههای کوچک فرصت می یابند که از طریق صحبت کردن، کارکردن با دانش آموز دیگر، توضیح دادن، ارزیابی کردن و ارزیابی شدن امکان بیشتری برای برقراری ارتباط با همکلاسهای خود را پیدا کنند. در نتیجه دانش آموزانی که از طریق آموزش فعال به یادگیری می پردازند نه تنها بهتر یاد می گیرند بلکه از تجربه یادگیری خود لذت بیشتری هم می برند و با دیگران تعامل و ارتباط بیشتری بر قرار می کنند.