طراحی آموزشی و فناوری آموزشی

هدف این پژوهش بررسی طراحی آموزشی و فناوری آموزشی است . فناوری آموزشی سرشار از گمانه زنی هایی در مورد پیشرفت های چشمگیر در یادگیری و آموزش است که از طریق کاربردهای نوآورانه فناوریهای جدید محقق خواهد شد. طراحی آموزشی ، پیش بینی و تنظیم رویدادهای آموزشی بر اساس اهداف، محتوا و امکانات موجود با توجه به ویژگیها و ساخت شناختی دانش آموزان است . طراحی آموزشی ، خواه مربوط به یک دروه کامل یا به یک جلسه ی آموزشی باشد، از اهمیت خاصی برخوردار است . روش این پژوهش کیفی تحلیلی است . این پژوهش به دنبال بررسی سوالاتی از جمله این که طراحی آموزشی با چه چالش هایی در نظام آموزشی مواجه است ؟ طراحان آموزشی چه نقشی در تعلیم و تربیت ایفا می کنند؟ طراحی آموزشی چه مزایایی دارد؟ می باشد. نتایج بیانگر آن است که شایان ذکر است که در حالی که اجرای برخی منابع فناورانه می تواند نتایج یادگیری را تقویت و غنی کند، هدف نهایی آموزش موثر است ، نه تولید مواد غنی از فناوری. بنابراین ، در اصل ، نقش طراحی آموزشی ایجاد تجارب آموزشی است که کسب دانش را به گونه ای تسهیل می کند که نه تنها کارآمد، بلکه موثر و جذاب برای یادگیرندگان باشد. به عنوان چارچوبی برای توسعه ماژولهای یادگیری، تمرکز طراحی آموزشی بر تقویت فرآیند اکتساب یادگیری با هدف درگیر کردن، تشویق و ترغیب فراگیران برای به دست آوردن سطوح عمیق تر، مهم تر و معنادارتر از درک و دانش است .