نقش معلمان تربیت بدنی در توسعه مهارتهای جسمانی و روانی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش معلمان تربیت بدنی در توسعه مهارتهای جسمانی و روانی دانش آموزان است . این پژوهش به روش مروری با بررسی متون و اسناد موجود در این زمینه انجام شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد سازمان آموزش و پرورش که متولی تعلیم و تربیت افراد، به ویژه نونهالان، نوجوانان و جوانان است ، مسئولیت تامین سلامت جسم و روح آنان را از راه توسعه برنامه های تربیت بدنی در مدارس بر عهده دارد. از این رو، گسترش برنامه های تربیت بدنی در مدارس و توسعه ورزش های پایه از نیازهای اساسی تعلیم و تربیت بوده و لزوم استمرار آن در همه مقاطع تحصیلی انکارناپذیر است . شناسایی موانعی که بر سر راه توسعه ورزش پایه وجود دارد می تواند کمک شایانی به رفع آن ها و ارائه راه کارهای موثری در زمینه بالابردن مشارکت در فعالیت های ورزشی و توسعه ورزش قهرمانی گردد و مهارت های روانی و جسمانی دانش آموزان را نیز افزایش دهد. بدون شک نظام آموزشی هر کشور می تواند سهم بزرگی در توسعه ورزش و شناخت استعداد ها داشته و از طرفی به سلامت جسمانی و روانی افراد کمک کند اما با توجه به ساختار آموزشی کشور در عمل کارآیی و اثربخشی این سسیستم چشمگیر نیست ، لذا به نظر می رسد که شناسایی علل این ضعف و الویت بندی آن می تواند کمک شایانی به کاهش این نقص نماید. دبیران تربیت بدنی نیز برای این که بتوانند مهارت های جسمانی و روانی را در دانش آموزان را افزایش دهند و به دنبال آن موجب اثربخشی کلاس های تربیت بدنی شوند و از سوی دیگر با توجه به اینکه از دیدگاه خود دانش آموزان بیشترین تاثیر در اثربخشی کلاس های تربیت بدنی را مولفه حمایت از استقلال دارد، بهتر است سعی کنند بیشتر از رفتارهای حمایت از استقلال نسبت به مولفه های دیگر در کلاس های تربیت بدنی استفاده کنند، تا از این طریق احساس حمایت اجتماعی در دانش آموزان افزایش یابد. همچنین پیشنهاد می شود معلمان تربیت بدنی در کنار رفتار حمایت از استقلال، رفتار حمایت از شایستگی را نیز داشته باشند و بازخوردهای مثبت از عملکرد دانش آموزان نیز بهتر است ، بازخوردهایی باشند که واقعا فرد شایستگی آن را داشته باشد، تا از این طریق انگیزه های درونی دانش آموزان برای انجام فعالیت های بدنی و ارتقا مهارت های جسمانی و روانی ایجاد شود.