بررسی رابطه بین راهبردهای مدیریت تعارض با مهارت های ارتباطی و هوش معنوی مدیران مدارس

معنویت می تواند شکلی از هوش تلقی شود زیرا عملکرد و سازگاری فرد را پیشبینی می کند و قابلیت هایی را مطرح می کند که افراد را قادر می سازد به حل مسئله بپردازندتحقیقات نشان می دهند که حل تعارض در سازمان ها نیاز به ایجاد یک محیط مسالمت آمیز، کاهش تبعیض وبرقراری عدالت ، یادگیری مشارکتی ، پیشگیری از خشونت و تفکر انتقادی دارد مدیرانی می توانند چنین محیط هایی را خلق کنند که از هوش معنوی بالایی برخوردار باشند. همچنین از دیگر عوامل موثر در حل تعارضات در سازمان علاوه بر جلوگیری از دخالت ذهنیت در ارتباطات سازمانی و پذیرش نظرات دیگران و. . . . برخورداری مدیر از مهارت های ارتباطی می باشد . یک مدیر چنانچه بتواند گوینده خوب و فرستنده خوب، شنونده خوب و گیرنده خوب باشد، مشارکت افراد درون و بیرون سازمان را از طریق جلب اعتماد فراگیر تامین خواهد کرد و این امر موفقیت او را در دستیابی به اهداف سازمان تضمین خواهد کرد. دستیابی اهداف آموزش و پرورش منوط به استفاده بهینه از منابع انسانی ، مالی و تجهیزاتی است . بنابراین مدیران باید این حقیقت را بپذیرند که تعارض جزء انکار ناپذیر زندگی سازمانی است و مدیریت سازمان چاره ای جز پذیرش آن ندارد. آنها می بایست از تعارض برای افزایش اثر بخشی سازمان بهره جویند. برای مدیریت تعارض در سازمان ها تکنیک های متعددی وجود دارد. همکاری ، مصالحه ، رقابت ، سازش و اجتناب از روش های برخورد با تعارض است که در این تحقیق از آنها در قالب سه راهبرد راه حل گرا، عدم مقابله و کنترل نام برده شده است . بنابریان پژوهش حاضر در نظر دارد که ارتباط هوش معنوی و مهارت های ارتباطی را با راهبردهای مدیریت تعارض مورد بررسی قرار دهد و مشخص کند که ایا بین هوش معنوی و داشتن مهارت های ارتباطی و استفاده از راهبردهای مدیریت تعارض در مدیران مدارس رابطه وجود دارد یا خیر؟