بررسی اثرگذاری باورهای دینی معلمان در تعامل میان دانش اموزان و معلمان دوره ابتدایی

باورهای مذهبی ، روشی است که انبیا و صاحبان ادیان و شرایع در طول تاریخ از آن استفاده کردهاند. آنان از یکسو توجه آدمیان را به سرانجام زندگی و پیامدهای آن معطوف داشته اند و از دیگر سو کمال واقعی و حقیقی انسان را در رشد ایمان به خدا و آیات و سعادت در جهان آخرت دانسته اند. یعنی افزون بر مطلوب بودن زندگی مسالمت آمیز در نزد عموم مردم. آنان بر کمال واقعی که همان خوشبختی در دنیای پسین است نیز تاکید داشته اند و انسان را موجودی جاودانونامیرا معرفی کردهاند. به کارگیری باورهای مذهبی نقش موثری در ساختن یک شخصیت باثبات و هویتی پایدار و آرامش روان فرد ایفا می نماید، بطوریکه این باور و اعتقاد و شخصیت منسجم با بهره گیری از توصیه ها و برنامه های دین مدارانه می تواند در ساختن انسانی مقاوم در برابر تحریکات و ترغیبات و لذت ها و حس کینه و انتقام و طمع و شهواتودیگر انحرافات و رزائل اخلاقی مقاومت نماید. باورهای مذهبی به طور دقیق ذهن انسان و وجدان اخلاقی و فطرت او را هدف قرار می دهد.خلوت های ذهنی مجرمانه را خنثی و آن را تربیت می کند و از طریق توصیه ها و اعمال تدابیر قابل پذیرش برای افراد نقش بسزایی در متعادل سازی گرایشات انسانی و تعدیل در روان و رفتارهای اجتماعی افراد ایفا می نماید. در ادامه با توجه به میزان اهمیت موضوع می توان سوال تحقیق را به این شکل مطرح کرد، آیا بین باورهای مذهبی معلمان با تعامل دانش آموز - معلم در دورهاول مقطع ابتدایی رابطه ی معناداری وجوددارد؟