بررسی نقش نظریه های ضمنی هوش با مهارتهای مطالعه و اشتیاق تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی نظریه های ضمنی هوش در رابطه مهارتهای مطالعه با اشتیاق تحصیلی دانش -آموزان پسر مقطع ابتدایی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهرستان بافق که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودهاند می باشد. حجم نمونه مورد مطالعه ۳۰۰ نفر بود که از طریق جدول مورگان از جامعه آماری ۱۳۵۰ نفره به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. این پژوهش از نوع مقایسه ای است و ابزار سنجش در این پژوهش ، سه پرسشنامه ؛ باورهای هوشی بابایی (۱۳۷۷)، مهارتهای مطالعه پالسانی ۱ (۲۰۱۴) و اشتیاق تحصیلی وانگ و همکاران (SES) بوده است . به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است . نتایج نشان دهنده آن است که بین دو متغیر مهارتهای مطالعه با اشتیاق تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد و هر چه مهارتهای مطالعه بهتر باشد اشتیاق تحصیلی بیش تر است و بین دو متغیر نظریه های ضمنی هوش و اشتیاق تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد و هر چه نظریه های ضمنی هوش بهتر باشد اشتیاق تحصیلی بیش تر است و همچنین بین دو متغیر نظریه های ضمنی هوش و مهارتهای مطالعه رابطه معنادار وجود دارد و هر چه نظریه های ضمنی هوش بهتر باشد مهارتهای مطالعه بیشتر است .