بررسی ارتباط موقعیت اجتماعی - اقتصادی خانواده با کم رویی دانش آموزان با نقش میانجی هیجانات پیشرفت در میان دانش آموزان ابتدایی همدان

انسان، موجودی اجتماعی و نیازمند ارتباط با دیگران است و خجالت و کمرویی ، مانعی برای این ارتباط و ترقی به شمار می آید. این مسئله استعدادها را سرکوب و به قابلیت های پنهان آدمی ، فرصت بروز نمی دهد. هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط موقعیت اجتماعی - اقتصادی با کم رویی با نقش میانجی هیجانات پیشرفت در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است . از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه پرسشنامه ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از موقعیت اجتماعی - اقتصادی به سوی کم رویی معنی دار بود، در کل هیجانات پیشرفت نمی تواند به عنوان متغیر میانجی بین موقعیت اجتماعی - اقتصادی و کم رویی باشد همچنین ضرایب استاندارد و سطح معنی داری برای مسیر موقعیت اجتماعی - اقتصادی به کم رویی می توان با اطمینان ۹۵ درصد بیان کرد که مسیر مستقیم این متغیرها معنی دار بوده و کم رویی تاثیر مستقیم و معنی داری دارد.