ارزشیابی توصیفی

هدف این پژوهش بررسی ارزشیابی توصیفی است . ارزشیابی کیفی توصیفی نه یک رویکرد جدید، بلکه یک ارزشیابی تکوینی با رویکرد بازخورد توصیفی و نسخه کامل تری از ارزشیابی مستمر است که به جای به کارگیری مقیاس فاصله ای یا نمره ای از مقیاس ترتیبی (بسیارخوب، خوب، قابل قبول و نیازمند آموزش و تلاش بیشتر) برای ترسیم پیشرفت تحصیلی دانش آموزان یاری می جوید و از آنجا که ارزشیابی توصیفی کیفی است ، از امتیازات این نوع از ارزشیابی نیز برخوردار بوده بر اساس نظر پاتون ناظر بر گردآوری اطلاعات دقیق و روا برای ارزش داوری و تصمیم گیری نه به صورت عددی، بلکه به صورت کلامی یا توصیفی است . روش این پژوهش کیفی تحلیلی است . این پژوهش به دنبال بررسی سوالاتی ویژگی های ارزشیابی کیفی توصیفی در مقایسه با ارزشیابی سنتی کدام اند؟ ارزشیابی توصیفی چه اهدافی را دنبال می کند؟ مراحل و گام های ارزشیابی شامل چه مواردی می شود؟ ارزشیابی پیشرفت تحصیلی در نظام مدرسه ای چگونه است و چه اهمیتی دارد؟ ابزارهای ارزشیابی توصیفی کدام اند؟ ارزشیابی توصیفی چه مزایا و معایبی دارد؟ می باشد. نتایج بیانگر آن است که برای دانش آموزان خردسال ابتدایی ، استفاده از آزمونهایی که فقط دانش آنها را از آموخته هایشان ارزیابی می کند، گاهی اوقات باعث می شود دانش آموزان به جای استفاده از آموخته هایشان در یک تکلیف ، آموخته های خود را حفظ کنند. وقتی نوبت به ابداع یک ارزیابی مبتنی بر عملکرد مناسب می رسد، داشتن نظرات آنها می تواند بسیار لذت بخش باشد. معلمان می توانند با انجام نظرسنجی از نظرات آنها یصرفا با بالا بردن دست و رای دادن به گزینه های مختلف برای ارزیابی ، از آنچه دانش آموزان خود می خواهند برای ارزیابی امتحان کنند، اطلاعات کسب کنند. مخصوصا برای دانش آموزان خردسال در سنین ابتدایی ، داشتن دستورالعمل های واضح و مختصر برای آنها مهم است تا بدانند چه انتظاری از آنها می رود و بتوانند مشارکت مناسبی داشته باشند.