نقش تفاوتهای فردی در تعلیم و تربیت دانش آموزان

یکی از پدیدههای طبیعی مشهود در تمام ساختارهای جوامع انسانی وجود تفاوت است . آگاهی از وجود تفاوتهای فردی میان انسانها به اندازهی خلقت انسان قدمت دارد، زیرا حتی انسانهای اولیه هم از متفاوت بودن یکدیگرکاملا آگاه بودند. یک نظام آموزشی سالم ، انسانی و کارآمد این تفاوتها را به شکل طبیعی از توانایی ها و قابلیت ها دریافت و ادراک می کند. وجود تفاوتهای فردی در میان دانش آموزان از نظر هوش، شخصیت ، استعداد، پیشرفت تحصیلی ، وضعیت اقتصادی و اجتماعی و قدرت یادگیری مطالب و... یکی از مهمترین مسائلی است که معلمان در کلاسهای خود با آن مواجهند چرا که معلمان به تجربه دریافته اند که شیوه برخورد و پیروی از یک روش تدریس خاص نمی تواند برای همه دانش آموزان به طور یکسان مفید باشد. بنابراین ، مقاله حاضر تلاش دارد با بیان نقش تفاوتهای فردی در حوزه تعلیم وتربیت ، به بررسی تاثیر این پدیده بر روی آموزش از روی تحقیقات انجام گرفته در سالهای اخیر بپردازد. نتایج نشان می دهدکه یادگیرندگان مختلف با سرعت های متفاوت می آموزند. روش آموزشمعلم باید به گونه ای طرحریزی شود که دانش آموزان بتوانند با سرعت متناسب با توانایی های خود پیش بروند. بعضی از یادگیرندگان نیاز به توجه و کمک بیشتری از سویمعلم دارند و لازم است تکالیف و تمرین های بیشتری انجام دهند تا به هدفهای آموزشی درس مسلط گردند، در حالی که برخی از آنها با اندک راهنمایی می توانند راه خود را بیابند و سریعا به مقصد برسند.