بررسی نقش الگوهای نوین تدریس در بهبود روش های آموزشی و یادگیری

هدف این تحقیق بررسی نقش الگوهای نوین تدریس در بهبود روش های آموزشی و یادگیری است . روش تحقیق این مطالعه توصیفی -تحلیلی بود که با استفاده منابع کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است . مبحث الگوها، فنون و روش های تدریس یک بخش تفکیک ناپذیر در حرفه معلمی است و می توان گفت عنصر ذاتی معلمی است . درک مناسب بودن روش های مختلف تدریس ، بسته به ویژگی های شخصی دانش آموزان، می تواند به ایجاد یک فضای یادگیری مناسب کمک کند که منجر به استفاده بهینه از توانایی های دانش آموز و یادگیری موفقیت آمیز شود. یکی از مسائل اساسی که در حال حاضر نظام های آموزشی با آن رو به روست ، بحث ایجاد نوآوری و تغییر در روش های تدریس است . تدریس فرایندی تعاملی و دوطرفه است که طی آن فراگیر و آموزشدهنده هر دو از یکدیگر تاثیر می پذیرند و تدریس در این معنی بیان صریح آن چیزی است که باید یاد گرفته شود. یکی از مهم ترین مباحث تعلیم و تربیت ، روش های تدریس می باشد . یافته های این مقاله حاکی از آن است که روش های تدریس نوین به علت دارا بودن ویژگی هایی مانند نقش فعال دانش آموزان و در واقع دادن نقش فعال بر دانش آموزان به آن ها انگیره کافی برای تحصیل و فراگیری علوم درسی را می دهد. در واقع هدف نهایی تدریس به وسیله مجموعه ای از تکالیف مشتمل برآگاهی و معلومات مشخص و ساخت فکری و فرآیندهای شناختی تعیین شده است . بدیهی است شناخت و بهره گیری از روش های نوین تدریس از مسائل بسیار مهمی است که باید به آن همت گماشت و کلاس های درسی را از کهنگی گذشته بیرون آورد و از حالت کلیشه ای و شفاهی به سمت روش های نوین سوق داد.