مدیریت بحران های زیستی و انسان ساخت

هدف از پژوهش حاضر مدیریت بحران های زیستی و انسان ساخت می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . مدتهاست روند رو به رشد گستره ی بحران های زیست محیطی و انسان ساخت باعث شده که در سالهای اخیر با وجود تشخیص و تعیین دقیق محدوده ی بحران و شناسایی نتایج پیش رو، از سمت حوضه های مختلف راهکارهای متفاوتی ارائه گردد. اما به نظر می رسد که مجموعه ی راهکارهای ارائه شده به گونه ای ناقص و ناکارامد می آید چرا که هنوز مشکلات زیادی در عرصه ی محیط زیست به چشم می خورد. پژوهش ها استفاده از منابع انرژی جایگزین ، شکل های حمل و نقل دوستدار محیط زیست ، اهتمام به کاهش تولید زباله ، استفاده مجدد و بازیافت آن، اکوتوریسم و آموزش محیط زیست را از راهکارهای مقابله با بحران های محیط زیستی قلمداد کرده اند. برای سالها بسیاری راه حل ها و سیاست ها در راستای آدرس دهی به مسائل زیست محیطی وجود داشته اند. اما هنوز راه حل کلیدی انسان است . مردم می بایست در مورد آنچه در قبال محیط زیست انجام می دهند هوشیار بوده و در این راستا اقدامات مثبت انجام دهند.