اثربخشی نقاشی درمانی در کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف از این پژوهش این است که با استفاده از نقاشی درمانی پرخاشگری دانش آموزان دبستان کاهش داده شود .مدل پژوهش کیفی و رویکرد آن توصیفی تحلیلی و روش گرد آوری اطلاعات مشاهده و خودسنجی و سنجش والدین و همکاران با پرسشنامه می باشد . روش این پژوهش به صورت مداخله ای از طریق آموزش استفاده ازتکنیک های نقاشی درمانی دردانش آموزان ، برگزاری کلاسهای آموزش تکنیک ها برای اولیا و دانش آموزان و دادن بروشور به هر دو گروه، جلب مشارکت و همکاری معلمان و دانش آموزان در پایه های مختلف ،است .جامعه آماری این پژوهش ۳۶۰ نفر از دانش آموزان بود حجم نمونه شامل ۱۸۶نفر دانش آموزان پسر دوره اول ابتدایی بوده است که با روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. روش پژوهش آزمایشی و براساس طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و انتساب تصادفی صورت گرفته است ؛ و از پرسش نامه سنجش رفتارهای پرخاشگرانه , که توسط والدین آموزگاران و دانش آموزان تکمیل گردیده, به عنوان پیش آزمون استفاده گردید.برای بررسی اثرگذاری راهکارها از روش مشاهده ی مستقیم ، مصاحبه و پرسشنامه خشم و پرخاشگری کودکان و نوجوانان نیلسون (۲۰۰۰ ) استفاده شده است . جلسه های نقاشی درمانی ۱۰ جلسه ی ۴۵ دقیقه ای به صورت هفتگی اجرا شد.جهت تحلیل داده های آماریکه به صورت کم ی محاسبه شده، از آزمون T همبسته استفاده گردیده است تحلیل آماری نشان داد که وضعیت پرخاشگری از نظر همکاران، اولیاء و حتی خود دانش آموزان، قبل و بعد از مداخله ، به گونه ای معنادار کاهش پیدا کرده است . بنابراین نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که استفاده ازتکنیک های نقاشی درمانی دردانش آموزان ، در کاهش پرخاشگری آنها موثر بوده است