اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر تنظیم هیجان و خودکارآمدی شغلی معلمان زن

یکی از عوامل موثر در تامین آرامش و امنیت روانی داشتن افکاری مثبت است. زیرا وضعیت روانی جسمانی و نحوه تجربه شادی یا درد و به طور کلی کیفیت زندگی ما از آرایش ذهنی و سبک اندیشه ما نشات می گیرد. قسمت اعظم استرس و بدبختی زندگی آدم ها به خاطر منفی بافی است. ارزش مثبت اندیشی وقتی معلوم میشود که بدانیم امید و نشاط در زندگی در سایه خوش بینی حاصل میشود مثبت نگری حاصل تعامل آرام و بدون مشکل با محیط اجتماعی است که پیامد آن مجموعه ای از تمایلات مبتنی بر رضایت مندی خوش بینی امید و اعتماد و اطمینان خاطر در افراد از جمله معلمین است با در نظر گرفتن تحقیقات انجام شده با توجه به اهمیت وجود تنظیم هیجان و خودکارآمدی شغلی نزد معلمان و اهمیت و حساسیت شغل معلمی به ویژه در دوره متوسطه بر تربیت دانش آموزان هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی مثبت اندیشی بر اساس بر تنظیم هیجان و خودکارآمدی شغلی معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان بافق بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر از کلیه معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان بافق به صورت در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی شغلی بندورا (۱۹۷۷) و پرسشنامه تنظیم هیجانی گروس و همکاران (۲۰۰۳) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که آموزش گروهی مثبت اندیشی، میزان تنظیم هیجان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (p<۰٫۰۰۱). بدین معنا که سطح هیجان آزمودنی ها به تعادل بیشتری رسید. همچنین میزان خودکار آمدی شغلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش (۲۰۰۰۱) یافت.