بررسی اثر بخشی آموزش مهارت جرات ورزی بر پرخاشگری در دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول شهرستان آشتیان

امروزه کنترل دانش آموزان با توجه به ویژگیهای سنی در آنها هر روز سخت تر شده است به طوری که گروهی از مدیران و معلمان نسبت به پرخاشگری دانش آموزان احساس عجز و ناتوانی میکنند رفتارهای تهاجمی دانش آموزان از شایع ترین اختلالهای رفتاری آن هاست. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت جرات ورزی بر پرخاشگری در دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول پایه هفتم شهرستان آشتیان بود. این پژوهش به صورت آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پسر پرخاشگر دوره اول متوسطه پایه هفتم شهرستان آشتیان که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند تشکیل دادند. روش نمونه گیری از نوع خوشه ای چند مرحله ای بود. برای بررسی تاثیر آموزش مهارت جرات ورزی ۴۰ نفر از دانش آموزانی که نمرات بین ۶۰ تا ۹۰ را از سیاهه پرخاشگری اهواز کسب کرده بودند. به روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه هر گروه ۲۰ نفر گمارده شدند. قبل از شروع آموزش مهارت جرات ورزی از هر دو گروه آزمایشی و گواه پیش آزمون پرخاشگری گرفته شد. سپس به گروه آزمایشی مهارت جرات ورزی آموزش داده شد ولی گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام دوره آموزشی از هر دو گروه پس ازمون گرفته شد. نتایج نشان داد که مهارت جرات ورزی پرخاشگری را به طور معنی داری کاهش داده است.