بررسی ۴ داستان از مجموعه در عمق صحنه اثر فریبا وفی بر اساس الگوی ولادمیر پراپ

نقد ساختارگرا بر مبنای یافته های نوین زبان شناسی و ادبیات با تکیه بر متن ادبی به عنوان یک موجودیت مستقل به نقد آن می پردازد. در جستار پیش رو الگوی پراب برای نقد و تحلیل ساختارگرایانه سه داستان از مجموعه در عمق صحنه اثر فریبا وفی در نظر گرفته شده است. بدین منظور نگارنده پس از معرفی و تبیین الگوی پراپ با مراجعه به جامعه آماری پژوهش کوشیده است تا هفت حوزه کنش شخص خبیث، بخشنده فراهم آورنده)، مددکار شخص مورد جست و جو و پدرش اعزام کننده قهرمان جست و جوگر یا قربانی و قهرمان دروغین را در هر یک از داستانها تحلیل و تفسیر نماید علاوه بران کارکردهای الگوی پراپ نیز به تفکیک شناسایی و با ذکر نمونه تحلیل شده اند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که در هر ۴ اثر به علت محدودیت شخصیتهای انسانی داستان گوناگونی شخصیتی برای پوشش هفت حوزه کنش وجود ندارد. همچنین حوزه کنش قهرمان دروغین در داستانهای کوتاه نسبتا کم رنگ است و برخی اشخاص مانند اغلب شخصیتهای مذکر داستانها که متمایل به این حوزه هستند ویژگیهای آنها بیشتر به شخص خست با شخص مورد جست و جو نزدیک میشود. همچنین نتایج بیانگر این دیدگاه براب است که پیرنگ حوادث را در داستان به گونه ای تنظیم و ترکیب میکند که در نظر خواننده منطقی جلوه کند؛ از این روی پیرنگ تنها ترتیب و توالی حوادث نیست، بلکه مجموعه سازمان یافته وقایع است.