تاثیر الگوی تدریس همیاری در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر تاثیر الگوی تدریس همیاری در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی است. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای اسنادی بوده است. یادگیری از طریق روش تدریس همیاری یک روش آموزشی است که در سه دهه اخیر توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. از طریق تعامل دانش آموزان یاد می گیرند که با یکدیگر موضوعات را مورد بررسی قرار دهند در ایده ها و اندیشه های یکدیگر سهیم شوند، تفاوت های خود را بهتر بشناسند و فهم جدیدی را بنا نهند. یادگیری از طریق روش تدریس همیاری یک رویکرد آموزشی به یاددهی و یادگیری است که گروه های یادگیرندگان را در کار با یکدیگر برای حل مسئله تکمیل یک وظیفه با تولید یک محصول در گیر کند. در این روش آموزش از یادگیری محتوا و مهارتهای تحصیلی فراتر میرود و به هدفهای مهم اجتماعی توجه میکند در الگوی همیاری افراد برای هدف های مشترک فعالیت میکنند و در آن هم فرد و هم گروه در یادگیری موفق میشوند. همچنین در آموزش مشارکتی، مهارت های اجتماعی دانش آموزان که در آینده به آن نیاز خواهند داشت تقویت میشوند. روش تدریس همیاری موجب افزایش رغبت، علاقه و انگیزه دانش آموزان برای یادگیری میشود. در نتیجه دانش آموزانی که از طریق آموزش فعال به یادگیری می پردازند نه تنها بهتر یاد می گیرند بلکه از تجربه یادگیری خود لذت بیشتری هم میبرند و با دیگران تعامل و ارتباط بیشتری بر قرار می کنند.